باز هم براى تاكيد بيشتر مى‌گويد" من از مشركان نيستم" و هيچگونه شريك و شبيهى براى او قائل نخواهم بود (وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌).

در واقع اين از وظائف يك رهبر راستين است كه با صراحت برنامه‌ها و اهداف خود را اعلام كند، و هم خود و هم پيروانش از برنامه واحد و مشخص و روشنى پيروى كنند، نه اينكه هاله‌اى از ابهام، هدف و روش آنها را فرا گرفته باشد و يا هر كدام به راهى بروند:

اصولا يكى از راههاى شناخت رهبران راستين از دروغين همين است كه اينها با صراحت سخن مى‌گويند و راهشان روشن است، و آنها براى اينكه بتوانند سرپوشى به روى كارهاى خود بگذارند، هميشه به سراغ سخنان مبهم و چند پهلو مى‌روند.

قرار گرفتن اين آيه به دنبال آيات يوسف اشاره‌اى است به اينكه راه و رسم من از راه و رسم يوسف پيامبر بزرگ الهى نيز جدا نيست، او هم همواره حتى در كنج زندان دعوت به اللَّه الواحد القهار مى‌كرد، و غير او را اسمهاى بى‌مسمايى مى‌شمرد كه از روى تقليد از جاهلانى به جاهلان ديگرى رسيده است، آرى روش من و روش همه پيامبران نيز همين است.

" ما هيچ پيامبرى را قبل از تو نفرستاديم مگر اينكه آنها مردانى بودند كه وحى به آنها فرستاده مى‌شد مردانى كه از شهرهاى آباد و مراكز جمعيت برخاستند" (وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرى‌).