درجه دوم بود به ميان كشيد.

3- امنيت نعمت بزرگ خدا

يوسف از ميان تمام مواهب و نعمتهاى مصر، انگشت روى مساله" امنيت" گذاشت و به پدر و مادر و برادران گفت: وارد مصر شويد كه انشاء اللَّه در امنيت خواهيد بود و اين نشان مى‌دهد كه نعمت امنيت ريشه همه نعمتها است، و حقا چنين است زيرا هر گاه امنيت از ميان برود، ساير مسائل رفاهى و مواهب مادى و معنوى نيز به خطر خواهد افتاد، در يك محيط ناامن، نه اطاعت خدا مقدور است و نه زندگى توام با سربلندى و آسودگى فكر، و نه تلاش و كوشش و جهاد براى پيشبرد هدفهاى اجتماعى.

اين جمله ممكن است ضمنا اشاره به اين نكته باشد كه يوسف مى‌خواهد بگويد سرزمين مصر در حكومت من آن سرزمين فراعنه ديروز نيست، آن خودكامگى‌ها جنايت‌ها، استثمارها، خفقانها و شكنجه‌ها همه از ميان رفته است، محيطى است كاملا امن و امان.

4- اهميت مقام علم‌

بار ديگر يوسف در پايان كار خويش مجددا روى مساله علم تعبير خواب تكيه مى‌كند و در كنار آن حكومت بزرگ و بى‌منازع، اين علم ظاهرا ساده را قرار مى‌دهد كه بيانگر تاكيد هر چه بيشتر، روى اهميت و تاثير علم و دانش است هر چند علم و دانش ساده‌اى باشد و مى‌گويد: رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحادِيثِ‌

5- پايان خبر

انسان در طول عمر خود، ممكن است دگرگونيهاى فراوانى پيدا كند ولى مسلما صفحات آخر زندگانى او از همه سرنوشت‌سازتر است چرا كه دفتر عمر با