نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 329
و سرنوشت دردناك آنها، به ذكر حال مؤمنان و سرانجام آنها پرداخته، مىگويد:
" و آنها كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در باغهاى بهشت وارد
مىشوند، همان باغهايى كه نهرهاى آب جارى از زير درختانش در حركت است" (وَ أُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ
جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ).
" جاودانه به اذن پروردگارشان در آن باغهاى بهشت مىمانند" (خالِدِينَ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ).
" و تحيت آنان در آنجا سلام است" (تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلامٌ).
" تحيت" در اصل از ماده" حيات" گرفته شده سپس به عنوان
دعاء براى سلامتى و حيات افراد استعمال شده است، و به هر نوع خوشامدگويى و سلام و
دعائى كه در آغاز ملاقات گفته مىشود، اطلاق مىگردد.
بعضى از مفسران گفتهاند:" تحيت" در آيه فوق خوش آمد و درودى است كه
خداوند به افراد با ايمان مىفرستد و آنان را با نعمت سلامت خويش قرين مىدارد
سلامت از هر گونه ناراحتى و گزند و سلامت از هر گونه جنگ و نزاع (بنا بر اين"
تحيتهم" اضافه به مفعول شده و فاعلش خدا است).
و بعضى گفتهاند: منظور در اينجا تحيتى است كه مؤمنان به يكديگر مىگويند و يا
فرشتگان به آنها مىگويند و به هر حال كلمه" سلام" كه به طور مطلق گفته
شده مفهومش آن چنان وسيع است كه هر گونه سلامتى را از هر نوع ناراحتى و گزند روحى
و جسمى شامل مىگردد. [1]
[1] درباره سلام و تحيت مشروحا در جلد
چهارم ذيل آيه 86 صفحه 41 به بعد بحث كردهايم،
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 329