نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 220
خواهيد
خواند.
***
در مورد
شان نزول آيه دوم نيز بعضى از مفسران بزرگ گفتهاند كه در پاسخ جمعى از مشركان مكه
نازل شده است، كه در پشت خانه كعبه نشسته بودند و به دنبال پيامبر ص فرستادند،
پيامبر ص (به اميد هدايت آنها) نزد آنها آمد، عرض كردند: اگر دوست دارى از تو
پيروى كنيم اين كوههاى مكه را بوسيله قرآنت عقب بران تا كمى اين زمين تنگ و محدود
ما گسترش يابد! و زمين را بشكاف و چشمهها و نهرهايى در اينجا پديد آور تا درختان
غرس كنيم، و زراعت نمائيم! تو به گمان خود كمتر از داود نيستى كه خداوند كوهها را
براى او مسخر كرده بود كه با او همصدا شده، تسبيح خدا مىگفتند، يا اينكه باد را
مسخر ما گردان كه بر دوش آن سوار شويم و به شام رويم و مشكلات خود را حل كنيم و ما
يحتاج را تهيه نمائيم و همان روز باز گرديم!، همان گونه كه مسخر سليمان بود، تو به
گمان خود از سليمان كمتر نيستى و نيز جدت" قصى" (جد طايفه قريش) يا هر
كس ديگر از مردگان ما را مىخواهى زنده كن تا از او سؤال كنيم آيا آنچه تو مىگويى
حق است يا باطل، زيرا عيسى ع مردگان را زنده مىكرد و تو كمتر از عيسى نيستى! در
اين هنگام آيه دوم مورد بحث نازل شد و به آنها گوشزد كرد كه همه آنچه را مىگوئيد
از سر لجاجت است نه براى ايمان آوردن، و گر نه معجزه كافى براى ايمان آوردن ارائه
شده است.
تفسير: هر
كار كنى اين لجوجان ايمان نمىآورند!
بار ديگر در
اين آيات به بحث نبوت بازمىگرديم، آيات فوق قسمت ديگرى
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 220