در واقع قرآن مى‌گويد: اين كافران وظيفه اصلى پيامبر را فراموش كرده‌اند كه مساله انذار و دعوت به سوى خدا است و چنين پنداشته‌اند كه وظيفه اصلى او اعجازگرى است.

2- منظور از جمله" لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ" چيست؟

جمعى از مفسران گفته‌اند كه اين هر دو صفت" منذر" و" هادى" به پيامبر بر مى‌گردد و در واقع جمله چنين بوده است انت منذر و هاد لكل قوم:" تو بيم دهنده و هدايت كننده براى هر جمعيتى هستى".

ولى اين تفسير خلاف ظاهر آيه فوق است، چرا كه" واو" جمله" لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ" را از" إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ" جدا كرده است، آرى اگر كلمه" هاد"، قبل از" لِكُلِّ قَوْمٍ‌" بود اين معنى كاملا قابل قبول بود ولى چنين نيست.

ديگر اينكه هدف اين بوده است كه دو قسم دعوت كننده به سوى حق را بيان كند: اول دعوت كننده‌اى كه كارش انذار است، و ديگر دعوت كننده‌اى كه كارش هدايت است.

حتما سؤال خواهيد كرد كه ميان" انذار" و" هدايت" چه تفاوت است؟.

در پاسخ مى‌گوئيم كه انذار براى آن است كه گمراهان از بيراهه به راه آيند، و در متن صراط مستقيم جاى گيرند ولى هدايت براى اين است كه مردم را پس از آمدن به راه به پيش ببرد.

در حقيقت" منذر" همچون" علت محدثه" و ايجاد كننده است، و هادى به منزله" علت مبقيه" و نگهدارنده و پيش برنده، و اين همان چيزى است كه ما از آن تعبير به" رسول" و" امام" مى‌كنيم، رسول، تاسيس شريعت مى‌كند و امام حافظ و نگهبان شريعت است (شك نيست كه هدايت كننده بر شخص پيامبر در موارد ديگر اطلاق شده اما به قرينه ذكر منذر در آيه فوق مى‌فهميم كه منظور از هدايت كننده كسى است كه راه پيامبر را ادامه مى‌دهد و حافظ و نگهبان‌