فوق العاده زيادى لازم داشت.

بعد از آن به ذكر مواد غذايى و ميوه‌هايى كه از زمين و آب و تابش آفتاب به وجود مى‌آيد و بهترين وسيله براى تغذيه انسان است پرداخته، مى‌گويد:

" و از تمام ميوه‌ها دو جفت در زمين قرار داد" (وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فِيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ‌). اشاره به اينكه ميوه‌ها موجودات زنده‌اى هستند كه داراى نطفه‌هاى نر و ماده مى‌باشند كه از طريق تلقيح، بارور مى‌شوند.

اگر" لينه" دانشمند و گياه‌شناس معروف سوئدى در اواسط قرن 18 ميلادى موفق به كشف اين مساله شد كه زوجيت در جهان گياهان تقريبا يك قانون عمومى و همگانى است و گياهان نيز همچون حيوانات از طريق آميزش نطفه نر و ماده، بارور مى‌شوند و ميوه مى‌دهند، قرآن مجيد در يكهزار و يكصد سال قبل از آن، اين حقيقت را فاش ساخت، و اين خود يكى از معجزات علمى قرآن مجيد است كه بيانگر عظمت اين كتاب بزرگ آسمانى مى‌باشد.

شكى نيست كه قبل از" لينه" بسيارى از دانشمندان اجمالا به وجود نر و ماده در بعضى از گياهان پى برده بودند، حتى مردم عادى مى‌دانستند كه مثلا اگر نخل را بر ندهند يعنى از نطفه نر روى قسمتهاى ماده گياه نپاشند ثمر نخواهد داد، اما هيچكس بدرستى نمى‌دانست كه اين يك قانون تقريبا همگانى است، تا اينكه" لينه" موفق به كشف آن شد، ولى همانگونه كه گفتيم قرآن قرنها قبل از وى، از روى آن پرده برداشته بود.

و از آنجا كه زندگى انسان و همه موجودات زنده و مخصوصا گياهان و ميوه‌ها بدون نظام دقيق شب و روز امكان پذير نيست در قسمت ديگر اين آيه از اين موضوع سخن به ميان آورده، مى‌گويد: خداوند بوسيله شب، روز را مى‌پوشاند و پرده بر آن مى‌افكند" (يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ).