آنان كه نيروى عقل و درك داشته باشند".

2- به معنى روح و جان، چنان كه در سوره احزاب آيه 10 آمده است:

" وَ إِذْ زاغَتِ الْأَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ":" هنگامى كه چشمها از وحشت فرو مانده و جانها به لب رسيده بود".

3- به معنى مركز عواطف، آيه 12 سوره انفال شاهد اين معنى است:

" سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ‌":" بزودى در دل كافران ترس ايجاد مى‌كنم". و در جاى ديگر در سوره آل عمران آيه 159 مى‌خوانيم:" فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ‌":" ... اگر سنگدل بودى از اطرافت پراكنده مى‌شدند".

توضيح اينكه:

در وجود انسان دو مركز نيرومند بچشم مى‌خورد:

1- مركز ادراكات كه همان" مغز و دستگاه اعصاب است" و لذا هنگامى كه مطلب فكرى براى ما پيش مى‌آيد احساس مى‌كنيم با مغز خويش آن را مورد تجزيه و تحليل قرار مى‌دهيم. (اگر چه مغز و سلسله اعصاب در واقع وسيله و ابزارى هستند براى روح).

2- مركز عواطف كه عبارت است از همان قلب صنوبرى كه در بخش چپ سينه قرار دارد و مسائل عاطفى در مرحله اول روى همين مركز اثر مى‌گذارد، اولين جرقه از قلب شروع مى‌شود.

ما بالوجدان هنگامى كه با مصيبتى روبرو مى‌شويم فشار آن را روى همين قلب صنوبرى احساس مى‌كنيم، و هم چنان وقتى كه به مطلب سرورانگيزى بر مى‌خوريم فرح و انبساط را در همين مركز احساس مى‌كنيم (دقت كنيد).

درست است كه مركز اصلى" ادراكات" و" عواطف" همگى روان و روح آدمى است ولى تظاهرات و عكس العمل‌هاى جسمى آنها متفاوت است عكس العمل‌