[سوره البقرة (2): آيات 153 تا 154]

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (153) وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْياءٌ وَ لكِنْ لا تَشْعُرُونَ (154)

ترجمه:

153- اى افراد با ايمان از صبر (و استقامت) و نماز (در برابر حوادث سخت زندگى) كمك بگيريد (زيرا) خداوند با صابران است.

154- و به آنها كه در راه خدا كشته مى‌شوند مرده مگوييد، بلكه آنها زندگانند ولى شما نمى‌فهميد.

شان نزول:

بعضى از مفسران از ابن عباس در شان نزول دومين آيه مورد بحث چنين نقل كرده‌اند كه اين آيه در باره كشته‌شدگان ميدان جنگ بدر نازل گرديد، آنها چهارده تن بودند، شش نفر از مهاجران، و هشت نفر از انصار، بعد از پايان جنگ عده‌اى تعبير مى‌كردند فلان كس مرد، آيه فوق نازل شد و با صراحت آنها را از اطلاق كلمه" ميت" بر شهيدان نهى كرد.

از آنجا كه در آيات گذشته سخن از تعليم و تربيت و ذكر و شكر بود و با توجه به معنى بسيار وسيعى كه اين مفاهيم دارند، غالب دستورات دينى را در بر مى‌گيرند