در آيه مورد بحث، چگونگى كفران و ناسپاسى آنها را در برابر اين نعمتهاى بزرگ منعكس مى‌كند و نشان مى‌دهد كه آنها چگونه مردم لجوجى بوده‌اند كه شايد در تمام تاريخ ديده نشده است، افرادى اينهمه مورد لطف خدا قرار گيرند ولى در مقابل تا اين حد ناسپاسى و عصيان كنند.

نخست مى‌گويد:" و به خاطر بياوريد زمانى را كه گفتيد اى موسى ما هرگز نمى‌توانيم به يك نوع غذا قناعت كنيم" (من و سلوى هر چند خوب و لذيذ است، اما ما غذاى متنوع مى‌خواهيم) (وَ إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى‌ لَنْ نَصْبِرَ عَلى‌ طَعامٍ واحِدٍ).

" بنا بر اين از خدايت بخواه تا از آنچه از زمين مى‌رويد براى ما قرار دهد از سبزيجات، خيار، سير، عدس و پياز" (فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها).

ولى موسى به آنها" گفت: آيا شما غذاى پست‌تر را در مقابل آنچه بهتر است انتخاب مى‌كنيد"؟ (قالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنى‌ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ).

" اكنون كه چنين است از اين بيابان بيرون رويد و كوشش كنيد وارد شهرى شويد، زيرا آنچه مى‌خواهيد در آنجا است" (اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَكُمْ ما سَأَلْتُمْ‌).

سپس قرآن اضافه مى‌كند" خداوند مهر ذلت و فقر را بر پيشانى آنها زد" (وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ).

و بار ديگر به غضب الهى گرفتار شدند" (وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ‌).

" اين به خاطر آن بود كه آنها آيات الهى را انكار مى‌كردند و پيامبران را بنا حق مى‌كشتند" (ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِ‌).

و" اين به خاطر آن بود كه آنها گناه مى‌كردند و تعدى و تجاوز داشتند"