نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 278
(ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ).
***
نكتهها:
1- منظور از" مصر" در اينجا كجاست؟
بعضى از مفسران معتقدند كه" مصر" در اين آيه اشاره به همان مفهوم
كلى شهر است، يعنى شما اكنون در اين بيابان در يك برنامه خودسازى و آزمايشى قرار
داريد، اينجا جاى غذاهاى متنوع نيست، برويد به شهرها گام بگذاريد كه در آنجا همه
اينها هست، ولى اين برنامه خود سازى در آنجا نيست.
دليل آن را اين مىدانند كه بنى اسرائيل نه تقاضاى بازگشت به" مصر"
را داشتند و نه هرگز به آن باز گشتند [1] بعضى ديگر همين تفسير را انتخاب كرده و بر آن افزودهاند
كه منظور اين است ماندن شما در بيابان و استفاده از اين غذاى غير متنوع به خاطر
ضعف و زبونى شما است، نيرومند شويد و با دشمنان پيكار كنيد و شهرهاى شام و سرزمين
مقدس را از آنها بگيريد تا همه چيز براى شما فراهم گردد [2] سومين تفسيرى كه براى اين آيه ذكر شده، اين
است كه منظور همان كشور مصر است يعنى شما اگر از غذاهاى غير متنوعى در اين بيابان
بهره مىگيريد در عوض ايمان داريد و آزاد و مستقل هستيد اگر نمىخواهيد بر گرديد و
باز هم برده و اسير فرعونيان يا امثال آنها شويد، تا از باقيمانده سفره آنها، از
غذاهاى متنوعشان بهره گيريد، شما به دنبال شكم و خورد و خوراكيد، هيچ نمىانديشيد
كه آن روز برده و اسير بوديد، و امروز آزاديد و سر بلند در واقع اگر شما محروميت
[1] بعلاوه تنوين مصرا دليل بر نكره
بودن آن است، بنا بر اين نمىتواند اشاره به كشور معروف مصر باشد.