نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 8 صفحه : 446
بيان آيات
اين آيات
متصل به آيات قبلى و به منزله تجديد بيان آن چيزى است كه كلام در آيات قبلى بدان
منتهى گرديد، توضيح اينكه، هدايت دائر مدار دعوت خدا بسوى اسماء حسنى و ضلالت دائر
مدار الحاد در آن اسماء است، و مردم از دين دار و بىدين و عالم و جاهل بر حسب
فطرت و سريره باطنيشان اختلافى ندارند در اينكه اين عالم مشهود متكى بر حقيقتى است
كه قوام اجزاى آن و نظام موجود در آن، بر آن حقيقت استوار است، و آن حقيقت خداى
سبحان است كه هر موجودى از او ابتداء گرفته و به او بازگشت مىكند، و اوست كه جمال
و كمال مشهود در عالم را بر اجزاى عالم افاضه مىكند، و اين جمال، جمال او و از
ناحيه اوست.
[اختلاف و
انشعاب مردم به دو صنف در باره اسماء و صفات خداى سبحان]
همين مردم در
عين اين اتفاقى كه بر اصل ذات پروردگار دارند در اسماء و صفات او بر سه صنفند،
صنفى اسمايى براى او قائلند كه معانى آن اسماء لايق آن هست كه به ساحت مقدس
پروردگار نسبت داده شود، يعنى معانى آن اسماء صفاتى است كه مبين كمال و يا نفى
نواقص و زشتىها است، صنف ديگرى در اسماء او كجروى كرده و صفات خاصه او را بغير او
نسبت مىدهند، مانند ماديين و دهريين كه آفريدن و زنده كردن و روزى دادن و امثال
آن را، كار ماده يا دهر مىدانند، و نيز مانند وثنىها كه خير و نفع را به خدايان
نسبت مىدهند، و مانند بعضى از اهل كتاب كه پيغمبر و اولياى دين خود را به صفاتى توصيف
مىكنند كه جز خداى تعالى كسى سزاوار و برازنده آن نيست، و در اين انحراف برخى از
مردم با ايمان نيز شريكند، براى اينكه اسباب هستى را مستقل در تاثير دانسته و در
باره آنها نظريهاى دارند كه با توحيد خدا سازگار نيست، صنف سوم مردمى هستند كه به
خداى تعالى ايمان دارند و ليكن در اسماى او انحراف مىورزند، يعنى صفات نقص و
كارهاى زشت را براى او اثبات مىكنند مثلا او را جسم و محتاج به مكان دانسته و در
بعضى از شرايط، او را قابل درك مىدانند و علم، اراده، قدرت، وجود و بقايى از قبيل
علم، اراده، قدرت، وجود و بقاى خود ما برايش اثبات مىكنند، و نسبت ظلم در كارها و
جهل در حكم و امثال آن به وى مىدهند، و همه اينها الحاد در اسماء او است.
و در حقيقت
برگشت اين سه صنف به دو صنف است، يكى كسانى كه خدا را به اسماء حسنى مىخوانند و
او را خدايى ذو الجلال و الاكرام دانسته و عبادت مىكنند و اين صنف هدايت يافتگان
به راه حقند، صنف دوم مردمى هستند كه در اسماء خدا الحاد ورزيده و
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 8 صفحه : 446