نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 8 صفحه : 369
وجه دلالت جمله مورد
بحث بر اين معانى اين است كه در جمله قبل مىفرمود: من فرستاده خدا به سوى
همگى شمايم و در اين جمله خدا را توصيف نموده و مىفرمايد: آن خدايى
كه ... پس برگشت معناى اين دو جمله به اين است كه: آن خدايى مرا به
رسالت خود برگزيده كه ملك آسمانها و زمين و سلطنت عالى بر آسمان و زمين از آن او
است، همان خدايى كه معبودى جز او نيست كه مالك گوشهاى از آسمانها و زمين باشد، پس
تنها اوست كه مىتواند به هر چه بخواهد حكم كند و هيچ مانعى مزاحم نفوذ حكمش نيست
و هيچ ارادهاى جلوگير نفوذ ارادهاش نمىباشد، اوست كه مىتواند به اراده خود
رسولى به سوى طايفهاى از بندگانش و يا به سوى همه آنان گسيل بدارد، او همان خدايى
است كه زنده كردن و ميراندن به دست او است، پس همو مىتواند مردمى را و يا همه بشر
را به حياتى سعيد و طيب زنده كند، چون سعادت و هدايت از زندگى است همانطور كه
شقاوت و ضلالت از مرگ است، هم چنان كه فرموده:(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ
وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما يُحْيِيكُمْ)[1] و نيز فرموده:(أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا
لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ)[2] و نيز فرموده:(إِنَّما يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَ
الْمَوْتى يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ)[3].
(فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ ...) اين آيه
شريفه تفريع بر آيه قبل است، و معنايش اين است كه: وقتى مطلب از اين قرار باشد، پس
به من ايمان بياوريد، زيرا من همان پيغمبر امى هستم كه تورات و انجيل شما به آمدنم
بشارت داده، و من به خدا ايمان داشته و به وى كفر نمىورزم، و همچنين به كلمات او
ايمان آوردهام، و كلمات او همان شرايع و احكامى است كه بر من و بر انبياى سابق بر
من نازل كرده است، مرا پيروى كنيد باشد كه رستگار شويد.
اين آن
معنايى است كه سياق آيه اقتضاى آن را دارد، و از اين معنا وجه التفات از تكلم(إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ) به غيبت رسوله ... ، معلوم
مىشود، البته بايد دانست كه از ظاهر سياق استفاده مىشود كه اين آيه دنباله آيه
سابق و هر دو كلام رسول خدا 6 است.
[1] شما كه ايمان داريد خدا را اجابت كنيد و پيغمبر را نيز، چون
شما را به چيزى كه زندگيتان مىدهد دعوت كنند. سوره انفال آيه 24
[2] آن كس كه مرده بود و زندهاش كرديم و براى او نورى قرار
داديم كه به كمك آن ميان مردم راه مىرود. سوره انعام آيه 122
[3] فقط كسانى كه گوش شنوا دارند دعوت تو را اجابت مىكنند، و
مردگان را خدا زنده مىكند.
سوره انعام آيه 36
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 8 صفحه : 369