responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 8  صفحه : 108

در هنگام طواف لباس مى‌پوشيد، و گر نه ساير قبايل در موسم طواف از راه كه مى‌رسيدند لباسها را كنده و به عقيده خود بدين وسيله خود را از لباسى كه در آن گناه كرده بودند عارى ساخته آن گاه اگر از قريش كسى لباسى به آنان عاريه مى‌داد مى‌پوشيدند و گر نه برهنه مشغول طواف مى‌شدند، و پس از فراغت از طواف لباس‌هاى خود را پوشيده بر مى‌گشتند[1].

و نيز در الدر المنثور است كه عبد بن حميد از سعيد بن جبير نقل كرده كه گفت: مردم جاهليت را رسم چنين بود كه برهنه در خانه كعبه طواف مى‌كردند، و مى‌گفتند كه در لباسى كه خدا را در آن معصيت كرده‌ايم طواف نمى‌كنيم، حتى نقل مى‌كنند زنى از باديه وارد شد و همه لباس‌هايش را كند و دست خود را در جلو ساتر ساخت و گفت:

اليوم يبدو بعضه أو كله‌

فما بدا منه فلا احله‌[2]

و آيه شريفه‌(خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ ...) در اين باره نازل گرديد[3].

مؤلف: قريب به اين مضمون از ابن عباس و مجاهد و عطاء نيز نقل شده و ليكن اگر بخاطر داشته باشيد گفتيم آياتى كه در اولش خطاب‌(يا بَنِي آدَمَ) است متضمن احكام عامى است كه اختصاص به يك امت ندارد، و اين روايات اخبار آحادى بيش نيستند، علاوه بر اينكه متضمن اجتهاد راويان حديثند، و به هيچ وجه حجيت ندارند.

معتبرترين رواياتى كه در اين باب نقل شده يكى روايتى است كه در الدر المنثور از ابن جرير و ابن ابى حاتم و ابن مردويه از ابن عباس نقل كرده كه گفت: مردمى در خانه كعبه برهنه طواف مى‌كردند، لذا خداى تعالى امر به زينت‌شان فرمود، و زينت همان لباس و ساتر عورت و انواع لباس‌هاى نيك است‌[4].

دوم روايتى است كه ابن جرير و ابن منذر و ابن ابى حاتم از ابن عباس نقل كرده‌اند كه گفت: مردم جاهليت چيزهايى از قبيل لباس و غير لباس را كه خداوند حلالش كرده حرام مى‌دانستند، و آيه‌(قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ما أَنْزَلَ اللَّهُ لَكُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَراماً وَ حَلالًا) اشاره به اين عادت و عقيده آنان است، آن گاه خداى تعالى در رد اين عقيده آيه‌(قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا) را فرو


[1] الدر المنثور ج 3 ص 75 ط بيروت

[2] امروز بعضى يا همه، آن( عورت) ظاهر مى‌شود و هر چه از آن ظاهر شود آن را بر ديگران روا نمى‌دارم.

[3] ( 3 و 4) الدر المنثور ج 3 ص 78

[4] ( 3 و 4) الدر المنثور ج 3 ص 78

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 8  صفحه : 108
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست