نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 417
گفتهاند كه
كلمه بصيرة نسبت به قلب به منزله بينايى نسبت به چشم سر است، و به هر
معنايى كه باشد در اين باب به معناى ادراك حاسه بينايى است كه براى رسيدن به خارج
و ظاهر هر چيزى از قوىترين ادراكات شمرده مىشود، و اين ديدن و نديدن كه در آيه
شريفه است مجازا به معناى علم و جهل و يا ايمان و كفر است.
گويا خداى
تعالى با اين جمله خواسته است به احتجاجاتى كه در آيات قبلى بر وحدانيت خود و شريك
نداشتنش كرده بود اشاره كند. بنا بر اين، معناى آن چنين خواهد بود كه: اين برهان و
احتجاجهاى روشنى كه اقامه كرديم مايه بصيرتى بود كه از جانب خداوند براى شما به
سوى من وحى شد. اين خطابى است كه پيغمبر 6 به مردم كرده و سپس فرموده: شما اى
مشركين در كار خود مختاريد اگر خواستيد با اين احتجاجات بصيرت بيابيد، و اگر
نخواستيد نسبت به فهم آن به همان كورى خود باقى بمانيد. و اينكه در باره بصيرت و
بينايى فرمود: فلنفسه و در باره جهالت و كورى فرمود:
فعليها بدان سبب بوده كه بصيرت يافتن آنان به نفعشان و جهالت و كوريشان به
ضررشان است.
پس معلوم شد
منظور از اينكه فرمود: (وَ ما أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ)- من صاحب
اختيار شما و دلهاى شما نيستم حفظ تكوينى آنان را از خود نفى مىكند، چون
رسول خدا 6 ناصح مردم است نه مالك دلهاى آنان.
آيهاى كه در
پيرامون آن بحث شد نسبت به آيات قبليش مثل جمله معترضه است كه بين آن آيات و آيه
بعدى فاصله شده است، چون خطاب در آن آيات از زبان پيغمبر گرامى است كه مانند يك
رسول و پيغام آور پيامى را به سوى قوم آورده و در خلال رساندن آن پيغام بطور جمله
معترضه راجع به خود حرفهايى مىزند و خود را خيرخواه و مبرا از هر غرض فاسدى معرفى
مىكند تا بدين وسيله آنان را در شنيدن و اطاعت و انقياد تحريك كند.
(وَ كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ وَ لِيَقُولُوا دَرَسْتَ ...) كلمه
درست به صيغه دارست كه مذكر مخاطب است و صيغه درست
كه مؤنث غايب است نيز قرائت شده است. بعضى در باره نصرف
گفتهاند: تصريف به معناى بيان يك معنا است در صورتهاى گوناگون تا
فايدهاش جامعتر شود، و كلمه درست از ماده درس به معناى
تعليم و تعلم از راه خواندن است، قرائت دارست نيز مبنى بر اين معنا
است، جز اينكه زيادتى معنى را افاده مىكند. و اما بنا بر قرائت درست
به صيغه مؤنث غايب، از ماده دروس و به معناى از بين رفتن اثر است. و
بنا بر اين قرائت، معناى آيه چنين مىشود كه: تا بگويند اين حرفها همان حرفهاى
كهنه و از بين رفته است كه ديگر امروز به هيچ
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 417