پس از آنكه ابراهيم (ع) از آتش نجات يافت باز هدف خود را تعقيب نموده و شروع به دعوت به دين توحيد و دين حنيف نمود، و عده كمى به وى ايمان آوردند.[1] قرآن كريم از آن جمله لوط و همسر ابراهيم (ع) را اسم مى‌برد: اين بانو همان زنى است كه ابراهيم (ع) با او مهاجرت كرد و پيش از بيرون رفتن از سرزمين خود به اراضى مقدسه با او ازدواج كرده بود.[2] ابراهيم (ع) و همراهانش در موقع بيرون شدن از وطن خود از قوم خود تبرى جسته و شخص او از آزر كه او را پدر ناميده بود و در واقع پدرش نبود[3] بيزارى جسته و به اتفاق همسرش و لوط به سوى ارض مقدس هجرت كردند، باشد كه در آنجا بدون مزاحمت كسى و دور از اذيت و جفاى قومش به عبادت خداوند مشغول باشند.[4] پس از اين دعا بود كه خداى تعالى او را با اينكه به حد شيخوخت و كهولت رسيده بود به تولد اسحاق و اسماعيل و از صلب اسحاق به يعقوب بشارت داد، و پس از مدت كمى اسماعيل و بعد از او اسحاق به دنيا آمدند، و خداوند- همانطورى كه وعده داده بود- بركت را در خود او و دو فرزندش و اولاد ايشان قرار داد و مبارك‌شان ساخت.

ابراهيم (ع) به امر پروردگار خود به مكه، كه دره‌اى عميق و بى آب و علف بود، رفت و فرزند عزيزش اسماعيل را در سن شيرخوارگى در آن مكان مخوف منزل داده و خود به ارض مقدس مراجعت نمود. اسماعيل در اين سرزمين نشو و نما كرد، و اعراب چادرنشين اطراف به دور او جمع شده و بدينوسيله خانه كعبه ساخته شد.

[1] دليل بر ايمان گروهى از قوم ابراهيم( ع) اين آيه شريفه است: (قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْراهِيمَ وَ الَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ‌)- به تحقيق ابراهيم و كسانى كه با وى همراه بودند براى شما مقتدايى نيكو بودند كه به قوم مشرك خود گفتند: ما از شما بيزاريم . سوره ممتحنه آيه 4

[2] دليل بر ازدواج ابراهيم( ع) با وى پيش از بيرون شدن به طرف بيت المقدس، اين است كه ابراهيم( ع) طبق اين آيه شريفه از پروردگار خود فرزند شايسته طلب مى‌كند: (وَ قالَ إِنِّي ذاهِبٌ إِلى‌ رَبِّي سَيَهْدِينِ رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ‌)- گفت من به سوى پروردگارم روانم، او مرا هدايت خواهد نمود پروردگارا مرا از فرزندان شايسته عطا كن سوره صافات آيه 100

[3] قبلا گذشت كه از دعايى كه از آن حضرت در سوره ابراهيم نقل شده اين معنى استفاده مى‌شود.

[4] سوره ممتحنه آيه 4 و سوره انبيا آيه 71