responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 7  صفحه : 251

ربوبيت را ندارد. هم چنان كه قسمت ديگر از كلمات وى كه فرمود:(يا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ ما لا يَسْمَعُ وَ لا يُبْصِرُ وَ لا يُغْنِي عَنْكَ شَيْئاً)[1] و همچنين اين قسمت از كلماتش كه قرآن كريم آن را حكايت كرده و فرموده:(إِذْ قالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ ما تَعْبُدُونَ، قالُوا نَعْبُدُ أَصْناماً فَنَظَلُّ لَها عاكِفِينَ، قالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ، أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ، قالُوا بَلْ وَجَدْنا آباءَنا كَذلِكَ يَفْعَلُونَ)[2] اشاره به اين معنا دارد. زيرا نخست از آنان مى‌پرسد چه مى‌پرستيد؟ مثل اينكه اصلا از معبود آنان اطلاعى ندارد. و وقتى در جوابش اجسام و هيكل‌هاى بى شعور را به خدايى معرفى مى‌كنند، اين بار مى‌پرسد آيا اين خدايان شما داراى علم و قدرت هستند يا نه. و در اين سؤال نيز مانند آيه مورد بحث، وصف مخصوص صاحبان عقل يعنى: يسمعون ، ينفعون و يضرون را به كار برده، و همه اينها همانطورى كه گفته شد، براى اشاره به اين است كه معبود بايستى داراى عقل و شعور باشد.

(فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بازِغاً قالَ هذا رَبِّي ...) بزوغ به معناى طلوع است. قبلا بيان كرديم كه چگونه كلمه فلما قضيه را به ما قبل خود مربوط و متصل مى‌سازد و نيز گفتيم كه جمله‌(هذا رَبِّي) بر سبيل افتراض و يا مماشات با خصم است.

(لَئِنْ لَمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ)- اين جمله به منزله كنايه از بطلان ربوبيت قمر است، چرا كه آن جناب در آغاز بحث، ربوبيت كوكب را به ملاك غروب كردن كه ملاكى است عام، ابطال كرده بود. آن گاه وقتى به ماه مى‌رسد و مى‌بيند كه آن نيز غروب كرد، برمى‌گردد به آن حرفى كه در باره كوكب فرموده بود: من غروب كنندگان را دوست نمى‌دارم لا جرم بدون اينكه دوباره همان حرف را تكرار كند، به كنايه از آن گفت: اگر پروردگار هدايتم نكند ... ، و اين كلام به خوبى مى‌فهماند كه گفتار قبلى‌اش كه فرموده بود:

ماه پروردگار من است نيز ضلالت است، و اگر بخواهد بر آن ضلالت ايستادگى به خرج دهد، يكى از همان گمراهانى خواهد بود كه قائل به ربوبيت قمر بودند.


[1] اى پدر! چرا مى‌پرستى چيزى را كه نه مى‌شنود و نه مى‌بيند و نه تو را در حاجتى دستگيرى نموده و از آن بى‌نيازت مى‌سازد؟ سوره مريم آيه 42

[2] به ياد آر آن زمانى را كه ابراهيم به پدر و قومش گفت: چه چيزى را پرستش مى‌كنيد؟ گفتند:

بت‌هايى را مى‌پرستيم و برايشان خاضع مى‌شويم. گفت: آيا وقتى آنها را بخوانيد دعايتان را مى‌شنوند؟ و آيا اين بت‌ها براى شما نفع و ضررى دارند؟ گفتند نه و ليكن پدران خود را يافتيم كه اين چنين مى‌كردند.

سوره شعراء آيه 70- 74

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 7  صفحه : 251
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست