نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 6 صفحه : 58
و نيز در تفسير عياشى از زيد بن اسلم از انس بن
مالك نقل مىكند كه گفت:
رسول اللَّه
6 بارها مىفرمود: امت موسى به هفتاد و يك فرقه متفرق شدند هفتاد فرقه آنان در
آتش و يك فرقه در بهشتند، و امت عيسى به هفتاد و دو فرقه متفرق شدند، هفتاد و يك
فرقه در آتش و يك فرقه در بهشتند، و امت من از اين دو امت به يك فرقه بيشتر متفرق
خواهند شد، هفتاد و دو فرقه آنان در آتش و يك فرقه در بهشتند، پرسيدند آنان
كيانند؟
و نيز در
همين تفسير نقل مىكند كه يعقوب بن يزيد گفت: على بن ابى طالب (ع) هر وقت اين حديث
را از رسول خدا 6 نقل مىفرمود دنبالش آيهاى تلاوت مىفرمود:(
وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتابِ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَكَفَّرْنا عَنْهُمْ
سَيِّئاتِهِمْ) ...(ساءَ ما يَعْمَلُونَ )[2] و نيز
مىخواند:(وَ مِمَّنْ خَلَقْنا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ
بِهِ يَعْدِلُونَ) و طايفهاى از آفريدگان ما امتى هستند كه بحق هدايت شده و
بازگشتشان به حق است، آن گاه امام فرمود مقصود از اين امت، امت محمد 6 است.[3]
[2] و اگر اهل كتاب ايمان آورده بودند و پرهيز ميكردند ما از
بدىهاى آنان چشم مىپوشيديم و آنان را به بهشتهاى پر نعمت داخل مىكرديم و اگر
آنان تورات و انجيل و ساير كتابهاى آسمانى را سر پا نگه مىداشتند از روزىهاى
آسمانى و زمينى بهرهمند بودند جمعى از آنان ميانه رو هستند و بيشترشان بد كردار
ميباشند.