مى‌گرفت.[1] 87- و در كافى به سند خود از عباد بن صهيب نقل كرده كه گفت از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‌فرمود: رسول خدا 6 هيچ وقت بر دشمن شبيخون نمى‌زد.[2] 88- و در كتاب مكارم مى‌گويد: فراش رسول خدا 6 عبايى بود، و متكايش از پوست و بار آن ليف خرما، شبى همين فراش را تا نمودند و زير بدنش گستردند و آن جناب راحت‌تر خوابيد. صبح وقتى از خواب برخاست فرمود: اين فراش امشب مرا از نماز بازداشت، از آن پس دستور داد فراش مزبور را يك تا برايش بگسترانند، و فراش ديگرى از چرم داشت كه بار آن ليف، و هم چنين عبايى داشت كه به هر جا نقل مكان مى‌داد آن را برايش دو طاقه فرش مى‌كردند.[3] 89- و نيز در كتاب مكارم از حضرت ابى جعفر (ع) نقل كرده كه فرمود:

هيچ وقت رسول خدا 6 از خواب بيدار نشد مگر آنكه بلافاصله براى خدا به سجده مى‌افتاد.[4] 90- و از جمله آداب آن جناب در امر زنان و فرزندان است كه در رساله محكم و متشابه سيد مرتضى (عليه الرحمه) است، چه نامبرده به سندى كه به تفسير نعمانى دارد از على (ع) نقل كرده كه فرمود: جماعتى از اصحاب، زنان و غذا خوردن در روز و خواب در شب را بر خود حرام كرده بودند، ام سلمه داستانشان را براى رسول خدا 6 نقل كرد، حضرت برخاسته و نزد آنان آمد و فرمود: آيا به زنان بى رغبتيد؟ من سراغ‌شان مى‌روم و در روز هم غذا مى‌خورم و در شب هم مى‌خوابم و اگر كسى از اين سنت من دورى كند از من نخواهد بود ...[5] مؤلف: اين معنا در كتب شيعه و سنى بطرق زيادى نقل شده است.

91- و در كافى به سند خود از اسحاق بن عمار از ابى عبد اللَّه (ع) نقل كرده كه فرمود: از اخلاق انبياء دوست داشتن زنان است.[6]

[1] و نيز در بحار الانوار ج 16 ص 80

[2] كافى ج 5 ص 28 ح 3

[3] ( 3 و 4) مكارم الاخلاق ص 38 و 39

[4] ( 3 و 4) مكارم الاخلاق ص 38 و 39

[5] مستدرك ج 2 ص 530

[6] كافى ج 5 ص 320 ح 1 و ص 321 ح 7