نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 6 صفحه : 317
بيان آيات [بيان و توضيح آيات مربوط به معجزات
عيسى (ع)]
اين دو آيه و
همچنين آيات بعدى كه داستان نزول مائده را حكايت مىكند، و نيز آيات بعد از آن كه
متضمن خبرى است از خداوند به عيسى بن مريم (ع) به اينكه بزودى خداوند از او از
اينكه چرا نصارا او و مادرش را براى خود دو معبود اتخاذ كردند باز خواست مىكند
همگى با غرضى كه افتتاح اين سوره به منظور ايفاى آن بوده مرتبط هستند. و آن غرض
دعوت به وفاى به عهد و شكر نعمت و تحذير از عهدشكنى و كفران نعمتهاى الهى است،
همين مطالب است كه آخر سوره را با اول آن مربوط ساخته و وحدت سياق را در سراسر
سوره حفظ كرده است.
(
إِذْ قالَ اللَّهُ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ) ...(وَ إِذْ
تُخْرِجُ الْمَوْتى بِإِذْنِي ... ) اين آيه معجزات باهرهاى را كه بدست
عيسى بن مريم (ع) ظاهر شده مىشمارد، الا اينكه علاوه بر شمردن معجزات بر او و
مادرش منت مىگذارد، و اين معجزات تقريبا با همين الفاظ در سوره آل عمران آنجا كه
ملائكه با مريم حديث مىكنند و وى را به پيدايش عيسى (ع) بشارت مىدهند ذكر شده
است. در آن سوره مىفرمايد: (إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ
إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ
مَرْيَمَ)- ياد آر آن زمانى را كه فرشتگان گفتند اى مريم به درستى خداوند تو
را به پيدايش فرزندى از ناحيه خود بنام عيسى بن مريم بشارت مىدهد تا آنجا
كه مىفرمايد:( وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ كَهْلًا)- و با مردم
در گهواره و در سن كهولت تكلم مىكند آن گاه پس از چند جمله
مىفرمايد: (وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ التَّوْراةَ وَ
الْإِنْجِيلَ وَ رَسُولًا إِلى بَنِي إِسْرائِيلَ)- و او را كتاب و
حكمت و تورات و انجيل مىآموزد و در حالى كه فرستاده خدا است به سوى بنى اسرائيل، (أَنِّي
قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ
كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْراً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ
أُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ وَ أُحْيِ الْمَوْتى بِإِذْنِ اللَّهِ)- بدرستى كه
من معجزهاى از طرف پروردگارتان برايتان آوردهام، من براى شما از گل مجسمه مرغى
مىسازم آن گاه در آن مىدمم پس به اذن خدا مرغ مىشود، و من كور مادر زاد و بيمار
برصى را شفا مىدهم، و مرده را به اذن خدا زنده مىكنم [1]
تا آخر آيات.