نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 6 صفحه : 201
بتها قربانى شود. پرسيدند ازلام چيست؟
حضرت فرمود: همان تير چوبهايى كه با آن قرعه مىانداختند.[1]
و در كافى به سند خود از عطاء بن يسار از ابى جعفر (ع) نقل مىكند كه فرمود: رسول
اللَّه 6 فرموده است: هر مسكرى حرام و هر مسكرى خمر است.[2]
مؤلف: اين روايت از طرق اهل سنت از عبد اللَّه بن عمر از رسول اللَّه 6 نقل شده،
و لفظ آن چنين است: هر مسكرى خمر و هر خمرى حرام است و بيهقى و ديگران آن را نقل
كردهاند[3] و از طريق
ائمه اهل بيت (ع) نقل اين روايت كه: هر مسكرى حرام و هر چيزى كه با آن قمار شود
ميسر است، به حد استفاضه رسيده است.
و در تفسير
عياشى از ابى الصباح از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمود: من از آن جناب از
نبيذ و خمر پرسيدم كه آيا هر دو به يك منزلت و هر دو حرامند؟
فرمود: نه، نبيذ به منزله خمر نيست، زيرا خداى تعالى خمر را حرام كرده چه كم باشد
و چه زياد، كما اينكه ميته و خون و گوشت خوك كم و زيادش را حرام نموده، و رسول
اللَّه 6 از هر مشروبى مسكرش را تحريم كرده، و البته هر چه را كه رسول اللَّه
6 تحريم كند خدا تحريم كرده است[4].
و در كافى و
تهذيب به اسناد خود از امام موسى بن جعفر (ع) نقل كرده كه فرمود: خداى تعالى شراب
را حرام نكرده از جهت اينكه با اسم آن دشمن است، بلكه آن را تحريم فرموده براى
خاطر آثار سوء و عاقبت وخيم آن، بنا بر اين هر چيزى كه در اثر و عاقبت سوء با آن
شريك باشد آن هم خمر و حرام است[5][6].
و در روايت
ديگرى است كه هر چيزى كه كار خمر را بكند خمر است[7].
مؤلف: اخبار
در حرمت خمر و ميسر از طريق شيعه و سنى از حد شمار بيرون است، اگر كسى بخواهد به همه
آنها اطلاع پيدا كند بايد به كتب حديث مراجعه نمايد.