دستورات آن روز سرپيچى كرده‌اند، و لذا داود (ع) به درگاه خدا عرض كرد: بار الها لعنت خود را همچون ردا بر آنان بپوشان و همچون كمربند بر دو پهلويشان بربند، پس خداى تعالى ايشان را بصورت ميمون مسخ نمود. و اما عيسى (ع) آن جناب نيز قومى را كه بر ايشان مائده نازل شد مع ذلك بعد از جريان مائده مجددا كفر ورزيدند نفرين كرد. آن گاه صاحب مجمع البيان مى‌گويد: امام ابى جعفر (ع) فرموده كفرشان از اين رو بود كه با پادشاهان ستمگر دوستى مى‌كرده‌اند، و به طمع اينكه لبى از دنيا آنان چرب كنند زشتيهايشان را زينت داده و آن را در نظرشان زيبا جلوه مى‌داده‌اند.[1] مؤلف: قرآن نيز اين معنا را كه اصحاب سبت بصورت ميمون مسخ شده‌اند تاييد مى‌كند آنجا كه مى‌فرمايد:(وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خاسِئِينَ)[2] و نيز مى‌فرمايد:(وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كانَتْ حاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَ يَوْمَ لا يَسْبِتُونَ) تا آنجا كه مى‌فرمايد:

( وَ إِذْ قالَتْ أُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللَّهُ مُهْلِكُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدِيداً قالُوا مَعْذِرَةً إِلى‌ رَبِّكُمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ‌) ...(فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خاسِئِينَ )[3].

و در كتاب الدر المنثور است كه عبد بن حميد و ابو الشيخ و طبرانى و ابن مردويه از ابن مسعود نقل مى‌كنند كه وى گفته است رسول اللَّه 6 فرمود: بنى اسرائيل وقتى دست بگناه و نافرمانى زدند علمايشان آنان را توبيخ و تنبيه نموده و از گناه نهى كردند، و ليكن در عين حال با ايشان همنيشينى مى‌كرده و با هم مى‌خوردند و مى‌آشاميدند، تو گويى اينان نبوده‌اند كه ديروز گناه مى‌كردند، وقتى خداى تعالى چنين ديد به دلهايشان اختلاف‌

[1] مجمع البيان ج 3 ص 231.

[2] و هر آينه شناختيد كسانى را كه تجاوز كردند حدود و احكام روز شنبه را و از همان جهت گفتيمشان ميمون باشيد و براى هميشه دور و رانده از درگاه ما بوده باشيد. سوره بقره آيه 65.

[3] از آنها بپرس از حال قريه‌اى( ايله) كه بر لب دريا مسكن داشتند. بپرس از آن موقعشان كه وقتى ماهيان دريا در روزهاى شنبه آشكارا مى‌آمدند بر لب آب و بر عكس، روزهاى ديگر نمى‌آمدند، چگونه تجاوز كردند حدود و احكام شنبه را. اين چنين آنان را با فسقشان آزموديم. و نيز بپرس از آن موقعشان كه طايفه‌اى از صلحايشان گفتند: چرا نصيحت و پند مى‌دهيد مردمى را كه خداوند يا هلاك كننده آنان است و يا عذاب كننده آنان بعذابى شديد؟! گفتند: براى اينكه در درگاه پروردگارتان معذور باشيم، يا آنان احتمالا از خدا بترسند و تقوا پيشه كنند، پس وقتى كه تكبر كردند و مرتكب شدند كارهايى را كه از آن نهى شده بودند گفتيمشان ميمون و رانده از درگاه ما باشيد. سوره اعراف آيه 166.