بيان آيات [بيان زمينه و سياق اين آيات شريفه و ارتباط اجزاى آنها با يكديگر]

اين آيات داراى اجزايى مرتبط به هم بوده و همه يك زمينه و يك سياق دارند كه از آن بر مى‌آيد در باره طائفه‌اى از اهل كتاب نازل شده كه رسول خدا 6 را در پاره‌اى از احكام تورات و اينكه آيا اين حكم از تورات است و يا نيست حكم قرار داده بودند، و اميد داشتند كه آن جناب حكمى بر خلاف حكم تورات كند تا بهانه‌اى به دست آورند و از حكم تورات فرار كنند و لذا به يكديگر مى‌گفتند: اگر بر طبق ميل شما حكم كرد آن را بگيريد و اگر همان حكم تورات را كرد از او بر حذر باشيد:(إِنْ أُوتِيتُمْ هذا فَخُذُوهُ، وَ إِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا).

و رسول خدا 6 آنان را به حكم تورات ارجاع داد، به همين جهت اهل كتاب از آن جناب اعراض كردند و نيز از سياق آيات بر مى‌آيد كه در آن ميان طائفه‌اى از منافقين بودند كه به هر طرف كه اهل كتاب متمايل مى‌شدند آنها نيز به همان سوى متمايل مى‌شدند و منظورشان اين بود كه رسول خدا 6 را وادار سازند تا بر طبق هواى دل آنان حكمى بكند و در مساله‌اى كه براى اهل كتاب پيش آمده بود طرفدارى از اقوياء كند، و خلاصه همان رسم جاهليت را به كار گيرد(وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ)، با اين برداشتى كه ما از آيات مورد بحث كرديم رواياتى كه در شان نزول اين آيات وارد شده تاييد مى‌شود، چون در آن روايات آمده كه آيات مورد بحث در باره يهود نازل شده كه دو نفر از اشراف آنان با اينكه داراى همسر بودند مرتكب زنا شدند و خاخامهاى يهود مى‌خواستند به خاطر دل آنان حكم خداى در تورات كه در زناى محصنه سنگسار بود مبدل به شلاق كنند كسانى را به نزد رسول خدا 6 فرستادند تا از آن جناب حكم زناى محصن را بپرسند و به آنها سفارش كردند كه اگر آن جناب حكم كرد به شلاق زدن، قبول كنيد و اگر حكم كرد به سنگسار حكم او را رد كنيد و رسول خدا 6 حكم به سنگسار فرمود فرستادگان يهود از آن جناب روى گرداندند. رسول خدا 6 از ابن صوريا از حكم تورات در باره زناى محصنه پرسيد و او را به خداى تعالى و آيات او سوگند داد كه راست بگويد و حكم تورات را و آنچه را كه در اين مساله حق مى‌داند كتمان نكند.

ابن صوريا حكم رسول خدا 6 را تصديق كرد و گفت: حكم رجم هم اكنون در تورات موجود است (تا آخر داستان) كه ان شاء اللَّه روايتش در بحث روايتى آينده‌