نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 246
از آنچه غير خدا است، چون خود آسمانها و زمين نيز
داخل در اين استدلالند و استدلال منحصر به موجودات داخل آسمانها و زمين نيست هر
چند كه از نظر تحت اللفظى آسمان و زمين جز موجودات داخل در آن دو نيست.
و چون مضمون
آيه يعنى امر و نهيى، كه در آن آمده هدايت عامه بشر به سوى خير بشر بود، خير دنيا
و خير آخرتش، لذا دنباله آيه فرمود:(وَ كَفى بِاللَّهِ وَكِيلًا) يعنى خدا
ولى همه شؤون بشر است و مدبر امور شما انسانها است، شما را به سوى آنچه خير شما در
آن است هدايت و به سوى صراط مستقيم ارشاد مىكند.
(لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَ لَا الْمَلائِكَةُ
الْمُقَرَّبُونَ) اين جمله احتجاجى ديگر بر فرزند نداشتن خداى تعالى و در
نتيجه بر معبود نبودن مسيح (ع) به قول مطلق است، چه اينكه آن جناب براى خدا فرزندى
فرض بشود و چه اينكه سومى از سه خدا دانسته شود، زيرا مسيح بنده خدا بود و ابدا از
بندگى خدا عار و استنكاف نداشت و اين مطلبى است كه مسيحيان نيز آن را منكر نيستند،
انجيلهايى هم كه به عنوان كتاب مقدس در دست ايشان است آن را انكار ندارد، بلكه
صريح است در اينكه عيسى خدا را بندگى مىكرد و براى خدا نماز مىخواند و اگر خود
او خدا بود ديگر معنا نداشت كه خداى كوچك يا به عبارت ديگر خداى پسر براى كسى
عبادت كند، چون در اين صورت او نيز از سنخ خدا و معبود خلق بود و معنا ندارد كسى
خودش را بپرستد و عبادت كند و يا يكى از دو خداى ديگر را بپرستد، چون بنا بر
اقنومهاى سهگانه وجود عيسى منطبق بر آن خدايان ديگر هست و ما، در مباحثى كه
پيرامون مسيح داشتيم در اين باره بحث كرديم.
(وَ لَا الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ) اين جمله گفتار را
تعميم داده، شامل ملائكه نيز مىكند، چون حجت مذكور عينا در ملائكه نيز جريان
دارد، در نتيجه برهانى مىشود عليه كسانى چون مشركين عرب كه مىگفتند: ملائكه
دختران خدايند، پس مىتوان گفت: اين جمله استطرادى است، يعنى چون جاى گفتنش بود از
باب الكلام يجر الكلام حرف، حرف مىآورد در وسط آيه آمده است.
و اگر در اين
آيه كه فرموده:(لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْداً
لِلَّهِ وَ لَا الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ)، از عيسى بن مريم
(ع) تعبير كرد به مسيح و همچنين اگر ملائكه را توصيف كرد به مقربين، براى اين بود
كه اشارهاى هم به علت اين دو وصف كرده باشد، يعنى بفهماند اگر گفتيم: عيسى بن
مريم (ع) از عبادت خدا استنكاف ندارد، براى اين
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 246