نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 115
نكتهاى كه چنين عطفى را ايجاب كند در كار نيست.
پس مىشود گفت كه در جمله مورد بحث نيز عام بر عام عطف شده است. و به زودى تتمهاى
براى اين بحث خواهد آمد. ان شاء اللَّه.
[معناى امر
خداوند به رسول اللَّه 6 در: و استغفر اللَّه ... با توجه به عصمت
آن جناب]
(وَ اسْتَغْفِرِ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كانَ غَفُوراً رَحِيماً)ظاهرا منظور
از استغفار در اينجا اين است كه رسول خدا 6 از خداى تعالى بخواهد آنچه كه در طبع
آدمى است كه ممكن است احيانا حقوق ديگران را غصب كند و به سوى هواى نفس متمايل شود
را بيامرزد، و بپوشاند، و خلاصه كلام معناى استغفار طلب آمرزش گناهانى كه از آن
جناب سر زده باشد نيست، زيرا آن جناب معصوم از گناه است، بلكه معنايش جلوگيرى از
امكانى است كه گفتيم، و ما در سابق نيز مكرر خاطرنشان كرديم كه عفو و مغفرت و
استغفار در كلام خداى تعالى در شؤون مختلف استعمال مىشود كه جامع همه آن شؤون
جامع گناه است. و جامع گناهان عبارت است از دور شدن از حق به وجهى از وجوه.
و بنا بر اين
معناى آيه- و خدا داناتر است- اين است كه: اى پيامبر طرفدار خائنان مباش و به سوى
آنان تمايل مكن، و از خدا بخواه كه تو را موفق به همين سفارشاتش بفرمايد. و اين
معنا را بر نفس تو بپوشاند كه روزى بخواهى از خيانت خائنان دفاع كنى و يا هواى نفس
بر تو غالب شود.
دليل بر
اينكه معناى استغفار اين است، نه طلب آمرزش گناهان، ذيل آيات كريمه مورد بحث است
كه مىفرمايد:(وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ رَحْمَتُهُ
لَهَمَّتْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ يُضِلُّوكَ وَ ما يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ
وَ ما يَضُرُّونَكَ مِنْ شَيْءٍ).
چون اين آيه
تصريح دارد به اينكه خائنين نمىتوانند ضررى به رسول خدا 6 برسانند و هر قدر
تلاش كنند، قادر نيستند عواطف آن جناب را به سوى تقديم باطل بر حق تحريك كنند و
هواى نفس آن جناب را به سوى خلاف خواسته خدا برانگيزند.
پس رسول خدا
6 از اين بابت در امنيت خدايى قرار دارد، و خداى تعالى آن جناب را از چنين چيزى
حفظ فرموده، در نتيجه ممكن نيست در حكمش جور كند و يا به سوى جور متمايل شود، و
محال است پيروى هواى نفس كند، و يكى از مصاديق جور و پيروى هواى نفس همين است كه در
داورىهايش بين قوى و ضعيف فرق بگذارد، و يا داوريش در حق دشمنش با داوريش در حق
دوستش متفاوت شود و يا بين مؤمن و كافر ذمى و يا خويش و بيگانه تفاوت قائل شود، پس
اگر با اين حال دستورش مىدهد به اينكه از خدا طلب مغفرت كند، معلوم است كه معناى
اين طلب مغفرت، طلب آمرزش گناهان داراى و بال و عذاب نيست
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 115