نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 111
از طرف خدا است (111).
و كسى كه خود
مرتكب خطايى يا گناهى مىشود، سپس آن را به گردن بىگناهى مىاندازد بهتان و گناهى
آشكار گردن گرفته است (112).
و اگر فضل
خدا و رحمتش از تو دستگيرى نمىكرد چيزى نمانده بود كه طايفهاى از كفار تو را
گمراه كنند هر چند كه جز خودشان را گمراه نمىكنند و خردلى به تو ضرر نمىزنند چون
خدا كتاب و حكمت بر تو نازل كرده و چيزهايى به تو آموخته كه نه مىدانستى و نه
مىتوانستى بدانى و فضل خدا بر تو بزرگ بود (113).
در بيشتر
سخنان بيخ گوشىشان هيچ چيزى نيست، مگر آنكه سفارش به صدقه دادنى يا نيكويى كردنى
يا اصلاحى بين مردم باشد، و هر كس به منظور جلب رضاى خدا چنين كند پاداشى بزرگ
مىدهيم (114).
و هر كس بعد
از آنكه حق برايش روشن شد مخالفت رسول كند و روشى غير راه مؤمنين اتخاذ نمايد، وى
را به همان وضعى كه دوست دارد واگذاريم و به جهنم در آريم كه چه بد سر انجامى است
(115).
خدا به هيچ
وجه نمىبخشد كه به او شرك آورند، و گناهان كوچكتر از آن را از هر كس بخواهد
مىبخشد و هر كه به خدا شرك بورزد به گمراهى افتاده است (116).
مشركين جز
جماداتى بى اثر و اثر پذير را نمىخوانند و در واقع جز شيطانى سركش را نمىپرستند
(117).
كه خدا لعنتش
كرده، او در روز نخست گفته بود: از بندگانت سهمى معين خواهم گرفت (118).
و گمراهشان
مىكنم و آرزومندشان مىسازم و وادارشان مىكنم، تا به عنوان تحريم گوشت حيوانات
حلال گوشت گوش آنها را بشكافند و دستورشان مىدهم تا خلقت خدا را دگرگون سازند،-
اين است دعوت شيطان- و هر كس به جاى خدا، شيطان را دوست بگيرد، زيانى آشكار كرده
(119).
وعدهشان
مىدهد، آرزومندشان مىكند، و جز فريب به ايشان وعده نمىدهد (120).
اينان جايشان
جهنم است و از آن گريزگاهى نمىيابند (121).
و آن كسان كه
ايمان آورده و كارهاى شايسته كردند به بهشتهايى داخلشان خواهيم كرد كه در دامنه
آنها جويها روان است و در آن جاودانند اين وعده خداست، و كيست كه گفتهاش از كلام
خدا راستتر باشد (122).
داشتن احترام
به درگاه خداوند نه به دلخواه شماست و نه به آرزوى اهل كتاب هر كس گناهى كند بدان
كيفر داده مىشود و سواى خدا براى او يار و ياورى يافت نخواهد شد (123).
و هر كس از
زن و مرد كارهاى شايسته كند، به شرطى كه ايمان داشته باشد، به بهشت داخل مىشود و
حتى به قدر پوسته هسته خرما ستم نمىبيند (124).
كيست كه دين
وى از آنكه به جان مطيع خدا شده و نيكوكار است و آئين معتدل ابراهيم را پيروى
كرده، خوبتر باشد؟ در حالى كه خدا ابراهيم را دوست خود گرفته است (125).
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 5 صفحه : 111