كه از اين خطاب سرپيچى كند قهرا مؤمن نخواهد بود و وقتى مؤمن نباشد منافق است، و اين كه در آخر حديث آمده بود: و منظورش از حالت سكارى حالتى است كه خواب بر آدمى مسلط شده باشد احتمال دارد كلام راوى باشد احتمال هم دارد كه كلام امام (ع) باشد، و امام خواسته باشد آيه شريفه را به باطنش تفسير كند، و در نتيجه روايت از موارد تفسير به باطن قرآن باشد، ممكن هم هست اصلا منظور از مستى خواب بوده، در نتيجه تفسير از قبيل تفسير به ظاهر باشد، نه به باطن.

البته در رواياتى ديگر نيز كلمه سكارى به خواب تفسير شده، و عياشى‌[1] آنها را در تفسير خود آورده، دو روايت از كلبى و يك روايت صاحب كافى به سند خود از زيد شحام‌[2] از امام صادق (ع) و روايتى ديگر باز به سند خود از زراره از امام باقر[3] آورده، و بخارى هم در صحيح خود اين معنا را انس از رسول خدا 6 نقل كرده است‌[4].

[1] تفسير عياشى ج 1 ص 242 حديث 136- 137.

[2] فروع كافى ج 3 ص 71 حديث 15.

[3] فروع كافى ج 3 ص 299 حديث 1.

[4] صحيح بخارى.