responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 4  صفحه : 270

كلمه هنيئا صفت مشبهه از ماده هناء است و ماده هناء به معناى آسان هضم شدن غذا و نيز به معناى قبول طبع است، اين لغت در خوراكيها و طعام استعمال مى‌شود مثلا مى‌گويند: غذايى است گوارا و هنى‌ء.

و كلمه مريئا به معناى همان حالت است اما در نوشيدنى‌ها، پس شربت مرى‌ء آن نوشيدنى‌اى است كه در جهاز هاضمه به آسانى هضم شود و طبع انسان هم آن را قبول كند، پس هنى‌ء هم در خوردنيها استعمال مى‌شود و هم در نوشيدنيها، ولى مرى‌ء تنها در نوشيدنيها استعمال مى‌گردد، بنا بر اين وقتى كسى به شما مى‌گويد:(هَنِيئاً مَرِيئاً) معنايش اين است كه طعامى كه خوردى و آبى كه نوشيدى گوارايت باد.

(وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِياماً) كلمه سفه به معناى سبكى عقل است، (در فارسى مى‌گويند كه: عقل فلانى پارسنگ مى‌برد)، و گويا در اصل به معناى مطلق سبكى و سستى چيزى است كه نبايد سست باشد و از اين باب است كه افسار سست را زمام سفيه و جامه سست بافت را ثوب سفيه مى‌نامند، ثوب سفيه يعنى جامه‌اى كه بافتش و پارچه‌اش پست است ولى بعدا بيشتر در سستى عقل استعمال شده است و معنايش بر حسب اختلاف اغراض مختلف مى‌شود، مثلا به كسى كه در اداره امور دنيائيش قاصر و عاجز است سفيه مى‌گويند و به كسى هم كه در امور دنيائيش كمال هوشيارى را دارد ولى در باره امر آخرتيش كوتاهى نموده و مرتكب فسق مى‌شود يعنى در اين قسمت لاابالى است، سفيه مى‌گويند.

و آنچه كه از ظاهر آيه شريفه فهميده مى‌شود اين است كه مى‌خواهد از زياده‌روى در اتفاق بر سفيهان نهى نموده و بفرمايد: بيش از احتياج آنان، مال در اختيارشان نگذاريد ، مطلب قابل توجه اينكه بحث آيه شريفه در زمينه اموال يتيمان است (كه دستور مى‌دهد اولياى يتيمان اداره امور آنان را به عهده بگيرند و اموال آنان را رشد بدهند)، همين معنا قرينه‌اى است بر اين كه مراد از كلمه سفها عموم سفيهان نيستند بلكه تنها سفيهان از ايتام مى‌باشند. و نيز مراد از كلمه: اموالكم در حقيقت اموالى است كه به نوعى عنايت، ارتباطى با اولياى ايتام دارد، هم چنان كه جمله:(وَ ارْزُقُوهُمْ فِيها وَ اكْسُوهُمْ ...) نيز شاهد بر اين معنا است و اگر ناچار باشيم كه دلالت بر تكليف ساير اولياى سفها را نيز- به گردن آيه شريفه بگذاريم، ناگزير بايد بگوئيم كه: منظور از كلمه سفها عموم سفيهان است (چه يتيم و چه غير يتيم) و ليكن احتمال اول (كه منظور، خصوص سفيهان ايتام باشد) احتمالى راجح و روشن است.

و به هر حال اگر مراد از سفها فقط سفيهان ايتام باشد پس مراد از جمله: اموالكم ...

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 4  صفحه : 270
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست