و در الدر المنثور است كه ابن جرير از على بن ابى طالب رضى اللَّه عنه روايت كرده كه فرمود: از آدم تا كنون خداى تعالى هيچ پيغمبرى را مبعوث نكرد، مگر اينكه در باره محمد ص از او پيمان گرفت كه اگر در زمان زندگى او اين پيامبر بزرگ مبعوث شد، بايد به او ايمان آورد و ياريش كند. و دستور داد كه او نيز اين پيمان را از امت خود بگيرد، آن گاه امام ع اين آيه را تلاوت فرمود:(وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَةٍ ...)[1].

مؤلف قدس سره: اين دو روايت مى‌خواهد آيه را طورى معنا كند كه دلالت لفظ و سياق (هر دو) رعايت شده باشد، همان معنايى كه در نظر ما بود و بيانش گذشت.

و در مجمع البيان و جوامع از امام صادق ع روايت كرده كه در ذيل آيه فرموده:

معنايش اين است كه: بياد آر زمانى را كه خداى تعالى ميثاق امت انبيا را گرفت، به اينكه هر امتى پيغمبر خود را تصديق نموده، به آنچه آن پيغمبر آورده عمل كنند. و ليكن امتها به اين عهد وفا نكرده و بسيارى از شرايع آن را ترك نموده، بسيارى از آنها را تحريف كردند. [2] مؤلف: آنچه در اين روايت آمده، از قبيل نشان دادن مصداق و نمونه‌اى بارز از ميان مصاديق آيه است. پس منافات دارد كه آيه شريفه شامل هم امتها و هم انبيا بشود.

و نيز در مجمع البيان از امير المؤمنين ع روايت آورده كه در ذيل جمله:

(أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ) فرمود: معنايش اين است كه آيا اقرار كرديد؟ و به اين اقرار خود بر امتهاى خود پيمان بستيد؟ قالوا يعنى انبيا و امتهايشان گفتند: اقررنا يعنى بدانچه دستورمان دادى كه اقرار كنيم، اقرار كرديم،(قالَ فَاشْهَدُوا) خداى تعالى به انبيا و امتها فرمود: پس شاهد باشيد و من هم با شما شاهد بر شما و بر امتهاى شمايم.[3] و در الدر المنثور است كه: ابن جرير از على بن ابى طالب ع روايت آورده كه در معناى جمله فاشهدوا فرمود: يعنى شما بر امتهاى خود شاهد باشيد.(وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ) يعنى، و من با شما از شاهدان بر شما و ايشانم . فمن تولى يعنى: اى محمد بعد از اين عهد كه از همه امتها گرفته شد هر كس روى بگرداند فاسق است، يعنى در كفر عصيان مى‌كند.[4]

[1] در المنثور ج 2 ص 47 ط بيروت.

[2] ( 2 و 3) مجمع البيان ج 2 ص 468 ط تهران.

[3] ( 2 و 3) مجمع البيان ج 2 ص 468 ط تهران.

[4] در المنثور ج 2 ص 48 ط بيروت.