فرزند پسرش باقى مى‌ماند، نه فرزند دختر و شما فرزندان دختريد، پس ذريه رسول خدا ص نيستيد، موسى بن جعفر ع فرموده من پيش خود فكر كردم مصلحت در اين است كه به او بگويم تو را بحث قرابت و بحق قبر رسول خدا ص و بحق رسول خدا ص كه در اين قبر است سوگند مى‌دهم مرا از پاسخ دادن به اين سؤال معاف بدار و همين كار را كردم، رشيد رو كرد به من (و ساير ساداتى كه در مسجد اطراف من بودند، و گفت: اى فرزندان على س و تو اى موسى ع كه رئيس اينانى، و بطورى كه به من رسيده امام زمانشان هستى، بايد دليل خود را بگوئيد و به هيچ وجه تو (موسى) را از پاسخ دادن به هر سؤالى كه مى‌كنم معاف نمى‌دارم يكى يكى سؤالات مرا با دليلى از قرآن پاسخ مى‌دهى، چون شما فرزندان على ع ادعا داريد كه از كتاب خدا هيچ چيزى بر شما پوشيده نيست، نه يك الف و نه يك واو، و هر چه در قرآن هست تاويلش نزد شما است و استدلال مى‌كنيد به اين كلام خداى عز و جل كه فرموده‌(ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ‌ءٍ) و خود را از نظريه تمامى علما و قياس‌هاى ايشان بى‌نياز مى‌دانيد.

در پاسخش گفتم: حالا اجازه مى‌دهى جواب بدهم؟ گفت: بياور آنچه دارى، گفتم:

اعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم بسم اللَّه الرحمن الرحيم:(وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسى‌ وَ هارُونَ وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‌ وَ عِيسى‌ وَ إِلْياسَ)، حال اى هارون (امير المؤمنين!) بگو ببينم پدر عيسى ع كه بود؟ گفت عيسى ع پدر نداشت، گفتم: قرآن كريم عيسى ع را با اينكه پدر نداشت از طريق مادرش مريم ملحق به ذرارى انبيا كرده، ما هم همين طور خداى تعالى ما را از طريق مادرمان فاطمه س ملحق به ذرارى رسول خدا ص كرده، (اى امير المؤمنين!) آيا اين دليل بس است يا زيادتر بياورم گفت: بياور آنچه دارى، گفتم: كلام خداى عز و جل است كه مى‌فرمايد:(فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ، فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ، ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ)، و احدى ادعا نكرده كه در داستان مباهله با نصارا با رسول خدا ص داخل در كساء شده باشد، الا على بن ابى طالب و فاطمه و حسن و حسين ع، پس تاويل اين كلام خداى تعالى ابنائنا حسن و حسين ع است و نسائنا فاطمه ع و انفسنا على بن ابى طالب ع است.[1]

[1] عيون اخبار رضا ج 1 ص 84- 85 طبع لاجوردى.