به جستجوى آن جناب پرداخت و در آخر ادعا كرد كه او را شكنجه داده و زنده زنده در زمين دفن كرده و بعضى از آنان ادعا كردند كه او را كشته و به دار آويختند، ولى خداى تعالى هرگز آن كفار را بر آن جناب مسلط نمى‌كرد، بلكه مطلب را براى آنان مشتبه ساخت، آنها نمى‌توانستند عيسى ع را شكنجه كنند و بكشند و يا به دار بياويزند، چون اگر چنين قدرتى مى‌داشتند كلام خدا تكذيب مى‌شد كه فرموده: خداى تعالى او را بعد از توفى بالا برد.[1] مؤلف قدس سره: اينكه امام صادق ع فرمود: عده‌اى از شيطان‌هاى آنان را مسخ كرد، منظور شرار و گمراه كنندگان ايشان است.

و اينكه فرمود: سى و سه سال در آن جا ماند، شايد منظور امام مدت عمر آن جناب بوده كه مشهور هم همين است، چون آن جناب از روزى كه در گهواره بوده تا سن كهولت با مردم تكلم مى‌كرده و از كودكيش پيغمبر بوده، چون آيه شريفه قرآن كه حكايت گفتار او است صريح در اين معنا است، و آن اين آيه است:(فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا، قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا).[2] و اينكه فرمود: كلام خدا تكذيب مى‌شد كه فرموده: خداى تعالى او را بعد از توفى بالا برد ، نقل معناى كلام خدا است و گرنه عبارت كلام خدا چنين است:(بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ ...) كه در اين آيه مساله بالا بردن عيسى ع را تذكر مى‌دهد و در آيه ديگر مساله توفى را به اين عبارت خاطرنشان مى‌سازد:(إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ ...)، و امام ع از ترتيب لفظى در اين عبارت كه اول مساله توفى در آن آمده، بعد مساله رفع،- ترتيب خارجى را استفاده نموده، فرموده: خارجا هم اول او را توفى كرده، بعد به آسمان برده.

[روايتى در مورد كيفيت بالا بردن عيسى (ع) به آسمان‌]

و در تفسير قمى از امام باقر ع روايت كرده كه فرمود: عيسى ع در هنگام عصر آن شبى كه خداى تعالى او را به آسمان بالا برد، ياران خود را كه دوازده نفر بودند، نزد خود خواند و ايشان را داخل خانه‌اى كرد و سپس از چشمه‌اى كه در كنج آن خانه بود در آمد، در حالى كه آب از سر و رويش مى‌ريخت، فرمود: خداى تعالى به من وحى كرد كه همين ساعت مرا به سوى خود بالا مى‌برد، و مرا از يهود پاك مى‌كند، كداميك از شما

[1] كمال الدين ص 224 ح 20.

[2] مريم( پاسخ ملامت‌گران را) باشاره حواله به طفل كرد آنها گفتند ما چگونه با طفل گهواره سخن گوئيم- آن طفل( به امر خدا به زبان آمد و) گفت همانا من بنده خاص خدايم كه مرا كتاب آسمانى و شرف نبوت عطا فرمود. سوره مريم، آيه 29 .