نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 3 صفحه : 104
معنايش را فهميد بلكه فهميدن معناى آن نيز ممكن
است.
و نيز در
همان كتاب[1] است كه آن
جناب فرمود: قرآن مشتمل بر آيات محكم و متشابه است، اما محكم : علاوه
بر اينكه بايد بدان ايمان داشت، عمل به آن نيز ممكن است، و بايد آن را مدرك احكام
دين قرار داد، و اما متشابه : تنها بايد بدان ايمان داشت و نبايد به آن
عمل كرد، منظور از جمله:(فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ
فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ
تَأْوِيلِهِ، وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي
الْعِلْمِ، يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا) همين است و
راسخون در علم، آل محمد (ع) اند.
مؤلف: به
زودى گفتارى در معناى اين جمله كه فرمود: راسخون در علم، آل محمد (ع)
اند خواهد آمد ان شاء اللَّه.
و نيز در
همان[2] كتاب از
مسعدة بن صدقة روايت آمده كه گفت: از امام صادق (ع) از ناسخ و منسوخ و محكم و
متشابه پرسيدم.
فرمود:
ناسخ آيهاى است كه حكمى ثابت آورده، كه هميشه بايد به آن عمل شود، و
منسوخ آن آيهاى است كه حكمى آورده باشد كه مدتى به آن عمل مىشده ولى بعدا
به وسيله آيهاى ديگر نسخ شده است، و متشابه آن آيهاى است كه معنايش براى كسى كه
آن را نمىفهمد مشتبه است.
و در روايتى[3] ديگر فرمود: ناسخ
ثابت، و منسوخ آنست كه گذشته باشد، و محكم آنست كه بتوان
بدان عمل نمود، و متشابه آن آياتى است كه با يكديگر تشابه داشته
باشند.
و در كافى[4] از امام باقر (ع) روايت كرده كه در
ضمن حديثى فرمود: بهمين جهت آيات منسوخه از متشابهات است.
و در كتاب
عيون[5]، از حضرت
رضا (ع) روايت آورده كه فرمود: كسى كه متشابه را به محكم قرآن برگرداند، بسوى صراط
مستقيم هدايت شده، آن گاه فرمود: در اخبار ما نيز مانند قرآن، محكم و متشابه هست،
بايد كه شما متشابهات آن را به محكماتش برگردانيد، و