(113) سوره فلق مكى است و پنج آيه دارد (5)

[سوره الفلق (113): آيات 1 تا 5]

(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌)

(قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1) مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ (2) وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (3) وَ مِنْ شَرِّ النَّفَّاثاتِ فِي الْعُقَدِ (4))

(وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (5))

ترجمه آيات‌

به نام اللَّه كه بخشنده به همه و مهربان به خواص از بندگان است.

بگو پناه مى‌برم به پروردگار صبحدم (1).

از شر هر چه كه او خلق كرده و داراى شر است (2).

و از شر شب وقتى كه با ظلمتش فرا مى‌رسد (3).

و از شر زنان جادوگر كه به گره‌ها مى‌دمند و افسون مى‌كنند (4).

و از شر حسودى كه بخواهد زهر حسد خود را بريزد (و عليه من دست بكار توطئه شود) (5).

بيان آيات‌

در اين سوره به رسول گرامى خود دستور مى‌دهد كه از هر شر و از خصوص بعضى شرور به او پناه ببرد، و اين سوره به طورى كه از روايات وارده در شان نزولش بر مى‌آيد در مدينه نازل شده است‌[1].

[1] و اگر در آغاز گفته شد در مكه نازل شده به تبعيت قرآنهاى موجود بود. مترجم .