نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 20 صفحه : 572
و اما
مفسرين در تفسير آيه و معانى كلمات آن اختلافى عجيب به راه انداختهاند، به طورى
كه بعضى[1] از آنان-
آن طور كه مىگويند- گفتهاند: اين آيه از مشكلترين آيات قرآن است، هم از نظر نظم
و هم از نظر تفسير.
ولى
معنايى كه ما براى آيه كرديم با سياق آيات سوره سازگار است، و هيچ تناقضى بين
مفردات و جملههاى آن رخ نمىدهد، و از خوانندگان هر كس بخواهد به طور مفصل به آن
قيل و قالها واقف شود بايد به تفاسير مطول مراجعه كند.
(رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَةً فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ)
اين آيه بيانگر معناى بينه است، مىفرمايد: منظور از بينه، محمد رسول اللَّه 6
است و اين معنا به طور قطع از سياق استفاده مىشود.
و
كلمه صحف جمع صحيفه است، كه به معناى هر چيزى است كه در آن مىنويسند
(از قبيل كاغذ، و لوحهاى سنگى و فلزى و امثال آن) و منظور در اينجا اجزايى است كه
از قرآن كريم نازل شده بود، و در كلام خداى تعالى اطلاق صحف بر اجزاى كتابهاى
آسمانى، و از آن جمله خود قرآن كريم مكرر آمده، از آن جمله فرموده:(فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ بِأَيْدِي سَفَرَةٍ كِرامٍ
بَرَرَةٍ)[2].
و
مراد از اينكه فرموده: مىخواند صحفى مطهره را اين است كه اجزاى قرآن
از لوث باطل پاك است، و شيطان در آن دست نينداخته، و اين معنا نيز در قرآن كريم
مكرر آمده كه خداى تعالى قرآن را از مداخله شيطانها حفظ مىكند، از آن جمله
فرموده: (لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ)[3].
[موارد
استعمال واژه كتاب و مراد از اينكه فرمود در صحف مطهرهاى كه پيامبر
6 تلاوت مىكند(كُتُبٌ قَيِّمَةٌ) هست]
و
در جمله(فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ) منظور
از كتب كه جمع كتاب است جرم كتاب نيست، بلكه منظور مكتوب و مطالبى است
كه در كتاب نوشته شده، و كلمه كتاب ، هم بر كاغذ و لوحهاى مختلف اطلاق
مىشود و هم بر كلمات و الفاظ نوشته شدهاى كه نقوش حك شده و يا با قلم سياه شده،
از آن الفاظ حكايت مىكند، و چه بسا بر معانى آن الفاظ هم اطلاق شود، به اين
اعتبار كه آن معانى به وسيله الفاظ حكايت شده، و نيز بر حكم حاكم و قضاى رانده شده
نيز اطلاق مىگردد، مثلا مىگويند: كتب عليه كذا- بر فلانى چنين