و اما كسى كه بخل بورزد و طالب ثروت و غنى باشد (8).

و پاداش نيك روز جزا را تكذيب كند (9).

اعمال نيك را در نظرش سنگين و دشوار مى‌سازيم (10).

و او وقتى هلاك شود مالش هيچ سودى به حالش نخواهد داشت (11).

آرى هدايت به عهده ما است (12).

و دنيا و آخرت مال ما است (13).

اينك شما را از آتشى هشدار مى‌دهم كه زبانه مى‌كشد (14).

و جز شقى‌ترها را نمى‌سوزاند (15).

آن كسان را كه آيات و دعوت ما را تكذيب نموده از قبولش اعراض كردند (16).

و به زودى افراد با تقواتر از آن دور داشته مى‌شوند (17).

آنان كه مال خود را مى‌دهند تا آن را پاك و پر بركت و داراى نمو سازند (18).

و احدى از صاحب مال طلبكار نيست تا پاداش بخواهد (19).

مال خدا را در راه به دست آوردن رضايت پروردگار اعلاى خود داده (20).

كه به زودى راضى هم مى‌شود (21).

بيان آيات‌

غرض اين سوره تهديد و انذار است، و اين هدف را از اين راه دنبال مى‌كند كه به انسانها بفهماند مساعى و تلاشهايشان يك جور نيست، بعضى از مردمند كه انفاق مى‌كنند، و از خدا پروا دارند، و وعده حسناى خدا را تصديق مى‌كنند، و خداى تعالى هم در مقابل، حياتى جاودانه و سراسر سعادت در اختيارشان مى‌گذارد، و بعضى ديگرند كه بخل مى‌ورزند، و به خيال خود مى‌خواهند بى نياز شوند، و وعده حسناى خدايى را تكذيب مى‌كنند، و خداى تعالى هم آنان را به سوى عاقبت شر راه مى‌برد، و در اين سوره اهتمام و عنايت خاصى به مساله انفاق مالى شده است، و اين سوره از نظر زمينه آياتش هم مى‌تواند مكى باشد، و هم مدنى.

(وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى‌) در اين آيه به شب هنگامى كه روز را فرا مى‌گيرد سوگند ياد شده، و فراگيرى شب نسبت به روز در جاى ديگر نيز آمده، فرموده:(يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ)[1] و احتمال هم دارد كه‌

[1] شب روز را فرا مى‌گيرد. سوره اعراف، آيه 54.