خورشيد نورانى است‌(وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ) فرمود: يعنى از ابرها(ماءً ثَجَّاجاً) فرمود:

يعنى با ريزشى پى در پى‌[1].

و تفسير عياشى از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: كلمه يعصرون در آيه‌(عامٌ فِيهِ يُغاثُ النَّاسُ وَ فِيهِ يَعْصِرُونَ) با ياء به معناى يمطرون است، يعنى باران به ايشان مى‌بارد، آن گاه به عنوان استشهاد فرمود مگر نشنيده‌اى كه در سوره نبا فرموده:(وَ أَنْزَلْنا مِنَ الْمُعْصِراتِ ماءً ثَجَّاجاً)[2].

مؤلف: مراد اين است كه كلمه‌(يَعْصِرُونَ) بايد با ضمه ياء و به صيغه مجهول خوانده شود، چون معنايش اين است كه مردم در آن سال يمطرون- باران داده مى‌شوند ، به شهادت اينكه در سوره نبا اسم فاعل همين فعل بكار رفته ابرها را معصرات و مردم را معصر - باران داده شده- خوانده است، پس سحاب معصر - با كسره صاد- به معناى ابر ممطر است.

و عياشى مثل اين حديث را از على بن معمر از پدرش از امام صادق (ع) نقل كرده‌[3].

و قمى در تفسير خود نظير آن را از امير المؤمنين (ع) روايت كرده است‌[4].

[1] تفسير قمى، ج 2، ص 401.

[2] تفسير عياشى، ج 2، ص 180، روايت 35.

[3] تفسير عياشى، ج 2، ص 180، روايت 36.

[4] تفسير قمى، ج 1، ص 346.