نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 2 صفحه : 667
ترجمه آيات
شما اى كسانى
كه ايمان آوردهايد هر گاه به يكديگر وامى تا مدت معينى داديد آن را بنويسيد،
نويسندهاى در بين شما آن را به درستى بنويسد، و هيچ نويسندهاى نبايد از آنچه
خدايش آموخته دريغ كند، پس حتما بنويسيد، و بايد كسى كه حق به عهده او است و
بدهكار است، املا كند، (نه طلبكار)، و بايد كه از خدا و پروردگارش بترسد، و چيزى
كم نكند و اگر بدهكار سفيه و يا ديوانه است، و نمىتواند بنويسد سرپرستش به درستى
بنويسد، و دو گواه از مردان و آشنايان به گواهى بگيريد، و اگر به دو مرد دسترسى
نبود، يك مرد و دو زن از گواهانى كه خود شما ديانت و تقوايشان را مىپسنديد، تا
اگر يكى از آن دو يادش رفت ديگرى به ياد او بياورد، و گواهان هر وقت به گواهى دعوت
شدند نبايد امتناع ورزند و از نوشتن وام چه به مدت اندك و چه بسيار، ملول نشويد،
كه اين نزد خدا درستتر و براى گواهى دادن استوارتر، و براى ترديد نكردن شما
مناسبتر است، مگر آنكه معاملهاى نقدى باشد، كه ما بين خودتان انجام مىدهيد، پس
در ننوشتن آن حرجى بر شما نيست، و چون معاملهاى كرديد گواه گيريد، و نبايد
نويسنده و گواه را زيان برسانيد، و اگر رسانديد، ضررى به خودتان است، از خدا
بترسيد خدا شما را تعليم مىدهد، كه او به همه چيز دانا است (282).
و اگر در سفر
بوديد و نويسندهاى نيافتيد، بايد گروى گرفته شود، و اگر بعضى از شما بعضى ديگر را
امين شمرد، امانتدار بايد امانت او را بدهد، و از خدا و پروردگار خويش بترسد، و
زنهار! نبايد گواهى را كتمان كنيد، و با اينكه ديدهايد، بگوئيد: نديدهام، كه هر
كس شهادت را كتمان كند دلش گنهكار است، و خدا به آنچه مىكنيد دانا است (283).
بيان آيات
[بيان و توضيح دو آيه شريفه مربوط به احكام قرض و رهن]
(يا
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ) ...
كلمه تداين كه مصدر تداينتم است به معناى قرض دادن و قرض
گرفتن است، و كلمه املال و كلمه املاء هر دو به معناى اين
است كه شما بگوئيد و ديگرى بنويسد، و كلمه بخس به معناى كم گذاشتن و
حيف و ميل كردن مال مردم است، و كلمه سامة كه مصدر تساموا
است به معناى خسته شدن است، و كلمه مضاره كه مصدر لا يضار
است به معناى ضرر زدن طرفينى است كه هم در مورد دو نفر استعمال مىشود، و هم در
مورد جمعيت، و كلمه فسوق به معناى خارج شدن از اطاعت است، و
كلمه رهان به معناى مالى است كه به گرو گيرند، و به جاى آن،
كلمه رهن (به ضمه راء و ضمه هاء) نيز قرائت
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 2 صفحه : 667