است كه به زودى به آيات آن خواهيم رسيد. (ان شاء اللَّه) و خواهيم ديد كه خداى تعالى بعد از آيات مورد بحث در خلال هفت آيه پشت سرهم فظاعت و زشتى آن را بيان مى‌كند، و مى‌فرمايد:

رواج آن، فساد دنيا را به دنبال مى‌آورد، و اين خود يكى از پيشگوييهاى قرآن كريم است، كه در ايام نزول قرآن جنينى بود در رحم روزگار، و مادر روزگار اين جنين را در عهد ما زائيد، و ثمرات تلخش را بما چشانيد.

و اگر بخواهيد اين گفته ما را تصديق كنيد در آيات سوره روم دقت فرمائيد آنجا كه خداوند مى‌فرمايد: (فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً)- تا جمله‌(يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ‌) .[1]

[1]( پس اى رسول) روى به جانب آئين پاك( اسلام) كن و همواره از دين خدا كه فطرت خلق را بر آن آفريده است پيروى نما كه هيچ تغييرى در خلقت خداوند نبايد داد، اين است آئين استوار حق، و ليكن اكثر مردم از حقيقت امر آگاه نيستند*( شما اهل ايمان) به درگاه خدا باز گرديد و خدا ترس باشيد و نماز بپا داريد و هرگز از فرقه و گروه مشركان نباشيد* از آن گروهى كه دين فطرى خود را متفرق و پراكنده ساختند و از هواى نفس و خودپرستى گروه گروه شدند و هر گروهى به اوهام باطل و عقيده فاسد خود دلخوش بودند* و هر گاه بر مردم رنج و سختى رو آورد خداى را به دعا مى‌خوانند و به درگاه او با تضرع و زارى روى مى‌كنند، پس از آنكه خداوند رحمت خود را به آنها چشانيد آن گاه باز عده‌اى از آنها به خداى خود مشرك مى‌شوند* تا نعمتى كه به آنها عطا كرديم كفران كنند، اينك تمتع بريد، به زودى( به كيفر اعمال خود) آگاه مى‌شويد* آيا ما دليل و حجتى بر آنها فرستاديم كه در باره چيزى كه با آن به خدا شرك مى‌ورزند با آنها سخن گويد؟ و هر گاه ما به لطف خود رحمتى به انسانها بچشانيم شاد مى‌شوند به آن، و اگر رنج و بلائى از كرده خودشان ببينند( در آن حال به جاى توبه به درگاه خدا از رحمتش بكلى) نوميد مى‌شوند* آيا نديدند كه خدا همانا هر كه را خواهد، روزى وسيع كند و يا( هر كه را خواهد) تنگ دست و تنگ روزى گرداند و در اين امر دلائل روشنى براى اهل ايمان پديدار است*( اى رسول ما) حقوق ارحام و خويشان و مسكينان و در راه ماندگان را ادا كن كه صله رحم و احسان به فقيران براى آنان كه مشتاق لقاى خدا هستند بهترين كار است و هم اينان رستگارانند* و آن سودى كه شما به رسم ربا( يا هديه) داديد كه بر اموال مردم رباخوار بيافزائيد و هديه به اغنيا دهيد( نفع دنيوى بريد) نزد خدا هرگز نيفزايد و آن زكاتى كه از روى اخلاص به خدا، به فقيران داديد ثوابش چندين برابر شود و دارايى خود را افزون كنند* خدا آن كسى است كه شما را آفريد و روزى بخشيد و سپس بميراند و باز( در قيامت) زنده گرداند، آيا آنان را كه شريك خدا دانيد، هيچ از اين كارها توانند كرد و خدا از آنچه به او شريك گيرند پاك و منزه است* فساد و پريشانى در تمام خشكى و درياها پديد آمد به سبب آنچه كسب كردند دستهاى مردمان، تا ما( نيز) كيفر بعضى از اعمالشان را به آنها بچشانيم، باشد كه به درگاه خدا باز گردند*( اى رسول ما) به مردم بگو كه در اين سرزمين بگرديد و سير كنيد تا از عاقبت كسانى را كه پيش از خودشان بودند و بيشترشان از مشركين به شمار مى‌آمدند، آگاه شويد( پس اى رسول) روى به دين استوار آور قبل از آنكه آن روز بيايد كه هيچ كس نتواند از امر خدا برگردد و در آن روز خلائق فرقه فرقه شوند.( سوره روم آيه 30- 43).