گذاشته باشد، رياكاران از آنچه كرده‌اند ثمرى نمى‌برند، و خدا گروه كافران را هدايت نمى‌كند (264).

و حكايت آنان كه اموال خود را به طلب رضاى خدا و استوارى دادن به دلهاى خويش انفاق مى‌كنند، عملشان مانند باغى است بر بالاى تپه‌اى، كه رگبارى به آن رسد، و دو برابر ثمر داده باشد، و اگر رگبار نرسيده به جايش باران ملايمى رسيده، خدا به آنچه مى‌كنيد بينا است (265).

آيا در ميان شما كسى هست كه دوست داشته باشد براى او باغى باشد پر از درختان خرما و انگور و همه گونه ميوه در آن باشد، و نهرها در دامنه آن جارى باشد، سپس پيرى برسد، در حالى كه فرزندانى صغير دارد، آتشى به باغش بيفتد، و آن را بسوزاند؟ خدا اينطور آيه‌هاى خود را براى شما بيان مى‌كند، شايد كه بينديشيد (266).

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خوبيهاى آنچه بدست آورده‌ايد و آنچه برايتان از زمين بيرون آورده‌ايم انفاق كنيد، و پست آن را (كه خودتان نمى‌گيريد مگر با چشم‌پوشى) براى انفاق منظور نكنيد، و بدانيد كه خدا بى‌نياز و ستوده است (267).

شيطان به شما وعده تنگدستى مى‌دهد، و به بدكارى وا مى‌دارد، و خدا از جانب خود آمرزش و فزونى به شما وعده مى‌دهد، كه خدا وسعت بخش و دانا است (268).

فرزانگى را به هر كه بخواهد مى‌دهد، و هر كه حكمت يافت، خيرى فراوان يافت، و به جز خردمندان كسى اندرز نگيرد (269).

هر خرجى كرده‌ايد به هر نذرى ملتزم شده‌ايد خدا از آن آگاه است، و ستمگران ياورانى ندارند (270).

اگر صدقه‌ها را علنى دهيد خوب است، و اگر هم پنهانى دهيد و به تنگ‌دستان بدهيد، البته برايتان بهتر است، و گناهانتان را از بين مى‌برد، كه خدا از آنچه مى‌كنيد آگاه است (271).

هدايت كردن با تو نيست، بلكه خدا است كه هر كس را بخواهد هدايت مى‌كند، هر خواسته‌اى انفاق كنيد به نفع خود كرده‌ايد، انفاق جز براى رضاى خدا نكنيد، هر خيرى را كه انفاق كنيد (عين همان) به شما مى‌رسد و ستم نمى‌بينيد (272).

(صدقه از آن) فقرايى است كه در راه خدا از كار مانده‌اند، و نمى‌توانند سفر كنند، اشخاص بى‌خبر آنان را بسكه مناعت دارند توانگر مى‌پندارند، تو آنان را با سيمايشان مى‌شناسى، از مردم به اصرار گدايى نمى‌كنند، هر متاعى انفاق مى‌كنيد خدا به آن دانا است (273).

كسانى كه اموال خويش را شب و روز نهان و آشكار انفاق مى‌كنند پاداششان نزد پروردگارشان است، نه ترسى دارند و نه غمگين مى‌شوند (274).

بيان آيات‌

سياق اين آيات از اين جهت كه همه در باره انفاق است، و مضامين آنها به يكديگر