نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 2 صفحه : 30
معناى آيه(إِنَّا
أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ) كانا انزلناه فى ليلة است، يعنى
گويا ما قرآن را در يك شب نازل كرديم، و حال آنكه نه اهل لغت چنين معنايى از چنين
عبارتى مىفهمد، و نه اهل عرف و آشناى به سياق كلام.
و اگر جايز
باشد كسى بگويد نزول قرآن در شب قدر به خاطر نزول سوره حمد است، كه مشتمل بر رءوس
مطالب قرآن است، بايد جايز باشد كه ديگرى بگويد معناى نزول قرآن نزول همه آن، يعنى
اجمال معارف آن است بر قلب رسول خدا ص، و هيچ مانعى هم ندارد كه كسى اين حرف را
بزند و بيانش در سابق گذشت.
البته در
گفتار مفسر نامبرده اشكالهاى ديگرى نيز هست، كه چون بيرون از غرض ما بود متعرض
آنها نشديم.
[مورد
استعمال كلمه ناس ]
(هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ) كلمه ناس-
كه عبارت است از طبقه پائين افراد جامعه كه سطح فكرشان نازلترين سطح است، بيشتر در
همين طبقه اطلاق مىشود چنان كه آيه:(وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا
يَعْلَمُونَ)[1] و آيه:(وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ وَ ما يَعْقِلُها إِلَّا
الْعالِمُونَ)[2] اطلاق
گرديده، معلوم مىشود ناس معنايى اعم از علما و غير علما دارد.
و اين اكثريت
همانهايند كه اساس زندگيشان بر تقليد است و خود نيروى تشخيص و تميز در امور معنوى
به وسيله دليل و برهان را ندارند، و نمىتوانند از راه دليل ميان حق و باطل را
تشخيص دهند، مگر آنكه كسى ديگر ايشان را هدايت نموده حق را بر ايشان روشن سازد، و
قرآن كريم همان روشنگرى است كه مىتواند براى اين طبقه حق را از باطل جدا كند، و
بهترين هدايت است.
اما خواصى از
مردم كه در ناحيه علم و عمل تكامل يافتهاند، و استعداد اقتباس از انوار هدايت
الهيه و اعتماد به فرقان ميان حق و باطل را دارند، قرآن كريم براى آنان بينات و
شواهدى از هدايت است، و نيز براى آنان جنبه فرقان را دارد، چون اين طبقه را به سوى
حق هدايت نموده، حق را برايشان مشخص مىكند، و روشن مىكند كه چگونه بايد ميان حق
و باطل فرق گذاشت، هم چنان كه فرمود:(يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ
اتَّبَعَ رِضْوانَهُ سُبُلَ السَّلامِ، وَ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى
النُّورِ بِإِذْنِهِ وَ يَهْدِيهِمْ إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ).[3]
[2] و اين مثلها را براى مردم مىزنيم و ليكن به جز دانايان آن
را نمىفهمند. سوره عنكبوت آيه 43
[3] خداوند به وسيله قرآن كسانى را كه پيرو خوشنودى اويند به سوى
راههاى سلامت هدايت نموده از ظلمتها به سوى نور بيرون مىكند با اذن خودش و به
سوى صراط مستقيمشان راه مىنماياند. سوره مائده آيه 16
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 2 صفحه : 30