اكبر على ما رزقنا من بهيمة الانعام.[1] و نيز در همان كتاب از همان جناب روايت كرده كه فرمود: تكبير در ايام تشريق را بايد از نماز ظهر روز عيد تا نماز صبح روز سوم عيد ادامه داد، و اما در شهرها اين تكبير دنبال ده نماز گفته مى‌شود (كه در حقيقت از ظهر روز عيد شروع، و بعد از نماز صبح روز دوازدهم ختم مى‌گردد).[2] و در كتاب (من لا يحضره الفقيه) از امام صادق ع روايت آورده كه شخصى از آن جناب از مفاد آيه: (فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ، وَ مَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْهِ‌) ...)، پرسيد حضرت فرمود: معنايش اين نيست كه بيتوته در روز سيزدهم واجب نيست، خواستى انجام بده و نخواستى انجام نده بلكه معنايش اين است كه اگر اين واجب را نياوردى خدا اين گناهت را مى‌آمرزد، چون حاجى وقتى از حج بر مى‌گردد همه گناهانش آمرزيده است.[3] و در تفسير عياشى از آن جناب روايت كرده كه فرمود: او از حج بر مى‌گردد در حالى كه گناهانش آمرزيده شده، البته خداى تعالى گناه كسى را مى‌آمرزد كه تقوا داشته باشد.[4] و در كتاب فقيه از امام صادق ع روايت آورده كه در ذيل جمله: (لِمَنِ اتَّقى‌) ... ، فرمود: يعنى كسى كه از شكار مى‌پرهيزد تا وقتى كه اهل منا از منا كوچ كنند.

و از امام باقر ع روايت آورده كه در معناى جمله: (لمن اتقى ...)، فرمود:

يعنى كسى كه از رفث و فسوق و جدال و ساير محرماتى كه خداى تعالى بر محرم حرام كرده اجتناب كند.[5] و نيز از آن جناب روايت كرده كه در معناى جمله نامبرده فرمود: يعنى از خداى عز و جل پروا داشته باشد.[6] و از امام صادق ع روايت آورده كه فرمود: يعنى كسى كه از گناهان كبيره پروا كند.[7] مؤلف: خواننده محترم توجه فرمود كه آيه شريفه چه دلالتى دارد، و از آن چه فهميده مى‌شود، ممكن هم هست ما به عموم تقوا و اينكه قيدى برايش نيامده تمسك نموده، همانطور

[1] فروع كافى ج 4 ص 516

[2] فروع كافى ج 4 ص 516

[3] من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 289

[4] تفسير عياشى ج 1 ص 99

[5] ( 5، 6، 7) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 288

[6] ( 5، 6، 7) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 288

[7] ( 5، 6، 7) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 288