نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 19 صفحه : 6
است.
[مقصود
از بيت معمور و بحر مسجور]
(وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ) بعضى[1]
گفتهاند: مراد از بيت معمور كعبه مشرفه است، چون كعبه اولين خانهاى
بود كه براى عبادت مردم بنا شد، و همواره از اولين روز بنايش تا كنون آباد و معمور
بوده است، هم چنان كه قرآن كريم در بارهاش مىفرمايد:(إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً
لِلْعالَمِينَ)[2].
ولى،
در روايات وارده، آمده كه بيت معمور خانهاى است در آسمان، برابر كعبه
كه محل زيارت ملائكه است.
و
اگر كلمه كتاب در اين آيه نكره و بدون الف و لام آمده براى اين است كه
اشاره كند به اينكه چنين كتابى بىنياز از تعريف است، و اين قسم نكره آوردن، خود
نوعى تعريف و مستلزم آن است.
(وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ) منظور از سقف
برافراشته ، آسمان است.
(وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ) راغب در مفردات مىگويد: كلمه
سجر كه مسجور از آن گرفته شده به معناى شعلهور كردن و تيز كردن آتش است[3].
ولى
صاحب مجمع البيان گفته: مسجور به معناى مملو است، مثلا وقتى گفته
مىشود: سجرت التنور ، معنايش اين است كه من تنور را پر از آتش
كردم [4].
و
آيه شريفه به هر دو معنا تفسير شده، مؤيد معناى اول آيه(وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ)[5]
است، و در حديث آمده كه در روز قيامت درياها آتشى افروخته مىشوند.
بعضى[6]
هم گفتهاند: مراد از بحر مسجور دريايى است كه آبش خشك شده و در