ولى بعضى‌[1] از مفسرين احتمال داده‌اند مراد از قانتين خصوص قوم و قبيله خود مريم باشد، چون آن جناب از خاندان و از بيتى به وجود آمد كه عموما اهل صلاح و طاعت بودند.

ولى اين احتمال بعيد است، اولا به خاطر وجهى كه قبلا ذكر كرديم، و ثانيا به خاطر اينكه آيه شريفه در مقام تعريض به دو تن از زنان رسول خدا 6 است، و در چنين مقامى مناسب آن است كه منظور از قانتين عموم اهل طاعت و خضوع براى خدا باشد.

بحث روايتى [ (رواياتى پيرامون فضيلت فاطمه 3، خديجه، مريم و آسيه و در باره نحوه كشته شدن همسر فرعون)]

در تفسير برهان از شرف الدين نجفى، و او بدون ذكر سند از امام صادق (ع) روايت كرده كه در شان نزول آيه شريفه‌(ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ ...) فرموده: اين مثل را خداى تعالى براى عايشه و حفصه زده، كه عليه رسول خدا 6 و در دشمنى با آن جناب دست به دست هم داده، سر او را فاش كردند[2].

و در مجمع البيان از ابو موسى از رسول خدا 6 روايت كرده كه فرمود: از مردان، بسيارى به حد كمال رسيدند، ولى از زنان به جز چهار نفر به حد كمال نرسيدند، اول آسيه دختر مزاحم همسر فرعون، و دوم مريم دختر عمران، و سوم خديجه دختر خويلد، و چهارم فاطمه دختر محمد 6 بودند[3].

و در الدر المنثور است كه احمد و طبرانى و حاكم، (وى حديث را صحيح دانسته)، از ابن عباس روايت كرده‌اند كه گفت: رسول خدا 6 فرموده: افضل زنان اهل بهشت، خديجه دختر خويلد، و فاطمه دختر محمد 6، و مريم دختر عمران، و آسيه دختر مزاحم همسر فرعون است، و در فضيلت او همين بس كه خداى تعالى داستانش را در قرآن براى ما ذكر كرده كه گفت:(رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ)[4].

و در همان كتاب آمده كه طبرانى از سعد بن جناده روايت كرده كه گفت: رسول خدا 6 فرمود: خداى تعالى مريم دختر عمران و همسر فرعون و خواهر موسى را در بهشت به ازدواج من در آورد[5].

[1] تفسير قرطبى، ج 18، ص 204.

[2] تفسير برهان، ج 4، ص 358.

[3] تفسير مجمع البيان، ج 10، ص 320.

[4] ( 4 و 5) الدر المنثور، ج 6، ص 246.

[5] ( 4 و 5) الدر المنثور، ج 6، ص 246.