responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 19  صفحه : 211

تعريف نشان دهنده منتهاى صفاى حور است.

(جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُونَ) اين آيه شريفه قيدى است براى همه مطالب قبل، و كلمه جزاء مفعول له و بيانگر علت است.

و معناى آيه اين است كه: همه آنچه كه با اهل بهشت كرديم براى اين بود كه پاداشى باشد در قبال آن اعمال صالحى كه به طور مستمر انجام مى‌دادند.

(لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا تَأْثِيماً) سخن لغو آن سخنى است كه فايده و اثرى بر آن مترتب نشود، و تاثيم به معناى آن است كه نسبت اثم (گناه) به كسى بدهى.

و معناى آيه اين است كه: در بهشت كسى لغو و تاثيم از ديگرى نمى‌شنود، و كسى نيست كه ايشان را به سخنى مخاطب سازد كه فايده‌اى بر آن مترتب نباشد، و كسى نيست كه ايشان را به گناهى نسبت دهد، چون در بهشت گناهى نيست.

بعضى‌[1] از مفسرين كلمه تاثيم را تفسير كرده‌اند به دروغ.

(إِلَّا قِيلًا سَلاماً سَلاماً) اين جمله استثنايى است منقطع از لغو و تاثيم، و كلمه قيل مانند كلمه قول مصدر است، و كلمه سلاما بيان كلمه قيل است، و تكرار آن صرفا براى تاكيد وقوع آن است.

و معناى آيه اين است كه: اهل بهشت لغو و تاثيمى نمى‌شنوند، مگر سخنى كه سلام است و سلام.

بعضى‌[2] از مفسرين گفته‌اند: ممكن است كلمه سلاما مصدر به معناى وصف باشد، يعنى صفت قيلا باشد، كه در اين صورت معنايش چنين مى‌شود: مگر سخنى كه اين صفت دارد سالم است .

[وصف نعم بهشتى اصحاب اليمين‌]

(وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ) از اين آيه شروع مى‌شود به تفصيل مال حال اصحاب ميمنه، و اگر به جاى تعبير به اصحاب ميمنه تعبير كرد به اصحاب يمين، براى اين بود كه بفهماند هر دو تعبير در باره يك طايفه است، و آن يك طايفه كسانى هستند كه نامه اعمالشان به دست راستشان داده‌


[1] ( 1 و 2) روح المعانى، ج 27، ص 139.

[2] ( 1 و 2) روح المعانى، ج 27، ص 139.

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 19  صفحه : 211
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست