نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 19 صفحه : 11
روزى كه
آنان به شدتى وصف ناپذير، به سوى جهنم رانده مىشوند (13).
و
به ايشان گفته مىشود اين همان آتشى است كه در دنيا همواره آن را تكذيب مىكرديد
(14).
حال
آيا باز هم اين آتش سحر است؟ (هم چنان كه در دنيا سحرش مىخواندند) يا امرى است
ديدنى ولى شما بينايى نداريد؟ (15).
بچشيد
سوزش آن را چه صبر بكنيد و چه نكنيد برايتان يكسان است، چون جزايى كه به شما داده
مىشود همان اعمالى است كه مىكرديد (16).
به
درستى كه مردم با تقوا در بهشتها و در نعيمند (17).
در
حالى كه با يكديگر در باره آنچه پروردگارشان به آنان داده گفتگو مىكنند و لذت
مىبرند، و پروردگارشان از عذاب دوزخ محفوظشان داشت (18).
و
به ايشان گفته مىشود بخوريد و بنوشيد، گوارايتان باد به خاطر آن اعمال خيرى كه
مىكرديد (19).
بهشتيان
در حالى مىخورند و مىنوشند كه بر كرسىهاى بهم پيوسته تكيه دادهاند، و ما ايشان
را با حور العين تزويج كردهايم (20).
و
كسانى كه ايمان آوردند و ذريهشان هم با ايمان خود- هر چند ضعيفتر از ايمان
پدرانشان باشد- ملحق به ايشان شدند، ما نيز ذريهشان را به ايشان ملحق نموده، چيزى
از پاداش آنان كم نمىكنيم، براى اينكه هر كس در گرو عملى است كه كرده (21).
در
بهشت آنچه از ميوه و گوشت كه هوس كنند پى در پى در اختيارشان قرار مىدهيم (22).
قدح
شراب در بينشان دست به دست مىگردد، شرابى كه نه مانند شراب دنيا لغوى در آن است و
نه گناه (23).
و
غلامان بهشتى كه در حسن و صفا چون لؤلؤ دست نخوردهاند پيرامون ايشان و در
خدمتگزاريشان آمد و شد دارند (24).
و
بهشتيان به يكديگر روى آورده احوال هم را مىپرسند (25).
مىگويند:
ما قبل از اين كه در دنيا بوديم نسبت به خويشاوندان خود خيرخواه بوديم، و از خطر
هلاكت زنهارشان مىداديم (26).
(و
به خاطر همين خيرخواهى) خداى تعالى بر ما منت نهاد، و از عذاب درون سوز جهنم،
حفظمان فرمود (27).
آرى
روش ما قبل از اين چنين بود كه همواره او را مىخوانديم، چون مىدانستيم كه او
نيكوكار مهربان است (28).
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 19 صفحه : 11