و كلمه شورى به معناى آن پيشنهاد و امرى است كه در باره‌اش مشاوره شود. اين كلمه نيز در قرآن آمده، فرموده:(وَ أَمْرُهُمْ شُورى‌ بَيْنَهُمْ)[1]. و بنا بر اين معناى آيه چنين مى‌شود: مؤمنين آنهايند كه هر كارى مى‌خواهند بكنند، در بينشان شورايى مى‌شود كه پيرامونش مشورت مى‌كنند. و از گفتار بعضى از ايشان‌[2] برمى‌آيد كه كلمه شورى مصدر است، و بنا به گفته آنان معنا چنين مى‌شود: كار مؤمنين مشاورت در بين خويش است.

و به هر حال چه به آن معنا باشد و چه به اين معنا، در اين جمله اشاره‌اى است به 0 اينكه مؤمنين اهل رشدند، و كارى مى‌كنند كه در واقع هم بايد بكنند، و در به دست آوردن و استخراج رأى صحيح دقت به عمل مى‌آورند، و به اين منظور به صاحبان عقل مراجعه مى‌كنند.

در نتيجه آيه شريفه قريب المعنى با آيه شريفه‌(الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ)[3] خواهد بود.

(وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ)- اين جمله اشاره است به اينكه مؤمنين مال خود را در راه رضاى خدا انفاق مى‌كنند.

(وَ الَّذِينَ إِذا أَصابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ) راغب مى‌گويد: كلمه انتصار و كلمه استنصار هر دو به معناى طلب يارى است‌[4]. و بنا به گفته وى معناى آيه چنين مى‌شود: مؤمنين كسانى‌اند كه چون ببينند به يكى از مؤمنين ظلم شده از ديگران طلب نصرت مى‌كنند، و چون همگى بر سر حق متفق و چون يك تن واحدند، قهرا اگر به يكى از ايشان ظلم شود مثل اين است كه به همه ايشان ظلم شده، يك دل و يك جهت در مقابل آن ظلم مقاومت نموده، نيروى خود را در يارى او بكار مى‌بندند.

و از بعضى‌[5] از اهل لغت نقل شده كه گفته‌اند: كلمه انتصار به معناى تناصر (يارى طرفينى) است، نظير اختصام كه به معناى تخاصم (دشمنى طرفينى) است، و استباق و تسابق كه به معناى مسابقه طرفينى است. و معناى آيه بنا بر اين قول روشن است.

و به هر حال چه به آن معنا باشد و چه به اين معنا، مراد از آيه شريفه اين است كه.

[1] مفردات راغب، ماده شور .

[2] تفسير كشاف، ج 4، ص 228.

[3] سوره زمر، آيه 18.

[4] مفردات راغب، ماده نصر .

[5] مجمع البيان، ج 9، ص 33.