پاره‌اى امور شما را اطاعت خواهيم كرد و خدا بر اسرار نهانشان آگاه است (26).

چطور است حالشان وقتى كه ملائكه جانشان را مى‌گيرند و به صورت و پشتشان مى‌كوبند (27).

و براى اين مى‌كوبند كه همواره دنبال چيزى هستند كه خدا را به خشم مى‌آورد و از هر چه مايه خشنودى خدا است كراهت دارند، خدا هم اعمالشان را بى نتيجه و اجر كرد (28).

بلكه اين بيماردلان پنداشته‌اند كه خدا كينه‌هاى درونى‌شان را بيرون نمى‌كند (29).

و ما اگر بخواهيم تك تك آنان را به تو نشان مى‌دهيم ولى تو خودت ايشان را هم به علامت‌هايشان خواهى شناخت و هم به لحن سخنانشان مى‌شناسى و خدا از اعمال شما اطلاع دارد (30).

و ما به طور قطع همه شما را مى‌آزماييم تا معلوم كنيم مجاهدين و خويشتن‌داران چه كسانى هستند و اعمالتان خبر دهد كه در باطن چه داريد (31).

به درستى كسانى كه كافر شدند و از راه خدا جلوگيرى نموده با رسول دشمنى ورزيدند با اينكه هدايت برايشان روشن گرديد، هرگز ضررى به خدا نمى‌زنند و به زودى اعمالشان بى‌نتيجه و بى‌اجر مى‌شود (32).

بيان آيات‌

سياق اين آيات طبق سياق آيات قبلى جريان يافته و در آن متعرض حال كسانى شده كه منافق و بيمار دلند، و بعد از ايمان به كفر برمى‌گردند.

(وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّى إِذا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِكَ قالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ما ذا قالَ آنِفاً ...) كلمه آنفا اسم فاعل است كه بنا بر ظرفيت منصوب شده. ممكن هم هست نصب آن از اين جهت باشد كه مفعول فيه قرار گرفته و معناى آن لحظه‌اى قبل از اين لحظه است.

بعضى‌[1] گفته‌اند: معناى آنفا همين ساعت است. به هر حال اين كلمه از واژه انف- بينى گرفته شده.

و ضمير در جمله‌(وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ) به كفار برمى‌گردد. و مراد از گوش دادنشان به رسول خدا گوش دادن به قرآن خواندن آن جناب و بياناتى است كه در اصول معارف و احكام دين داشته.

[1] تفسير روح المعانى، ج 26، ص 50.