هر دو حال اگر مسلمان شدند تمامى آن شكنجه‌ها ساقط شده، حكمشان حكم مسلمين خواهد بود[1].

مؤلف: كافى هم حديثى به اين معنا از امام صادق (ع) روايت كرده‌[2].

و در الدر المنثور است كه ابن منذر از ابن جريح روايت كرده كه در ذيل آيه‌(وَ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمالَهُمْ) گفته اين آيه در باره كسانى از اصحاب رسول خدا 6 نازل شده كه در جنگ احد كشته شدند[3].

مؤلف: خواننده گرامى به ياد دارد كه گفتيم آيه عام است، اينك باز مى‌گوييم سياق استقبال در(سَيَهْدِيهِمْ وَ يُصْلِحُ بالَهُمْ)، تنها با عموميت سازگار است، نه با شهدايى خاص. پس، از آيه شريفه برمى‌آيد كه در صدد بيان يك قاعده كلى است.

اين نيز روايت شده كه آيه‌(حَتَّى إِذا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثاقَ ...) ناسخ آيه‌(ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَكُونَ لَهُ أَسْرى‌ حَتَّى يُثْخِنَ ...) است. و نيز روايت شده كه جمله‌(فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ) ناسخ آيه‌(فَشُدُّوا الْوَثاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَ إِمَّا فِداءً) است‌[4]. و خواننده محترم در سابق توجه فرموده كه اصلا نسخى در كار نيست.

[1] مجمع البيان، ج 9، ص 97.

[2] كافى، ج 5، ص 32.

[3] ( 3 و 4) الدر المنثور، ج 6، ص 48.

[4] ( 3 و 4) الدر المنثور، ج 6، ص 48.