اين كتابى است نازل شده از ناحيه خداى عزيز و حكيم (2).

به درستى در آسمانها و زمين آيت‌ها هست براى مردم با ايمان (3).

و نيز در خلقت خودتان و جنبندگانى كه همواره منتشر مى‌كند آيت‌ها هست براى مردمى كه اهل يقين باشند (4).

و نيز در اختلاف شب و روز و رزقى كه خدا از آسمان نازل مى‌كند و به وسيله آن زمين را بعد از مردنش زنده مى‌كند و همچنين در گرداندن بادها از اين سو به آن سو آيت‌ها هست براى مردمى كه تعقل كنند (5).

اينها همه آيات خدا است كه به حق بر تو تلاوت مى‌كنيم با اين حال بعد از سخن خدا و آيات او ديگر به چه سخنى ايمان مى‌آورند (6).

واى بر هر كس كه بى‌پروا دروغ مى‌گويد و از گناه لذت مى‌برد (7).

آيات خدا را مى‌شنود كه بر او تلاوت مى‌شود با اين حال از روى تكبر بر انكار خود اصرار مى‌ورزد تو گويى اصلا آن را نشنيده. پس او را به عذابى دردناك بشارت بده (8).

و چون به چيزى از آيات ما اطلاع مى‌يابد آن را مسخره مى‌كند اين گونه اشخاص عذابى خوار كننده دارند (9).

و در پشت سرشان جهنم است و آنچه از مال و جاه دنيا به دست آورده‌اند پشيزى به دردشان نمى‌خورد و همچنين هيچ يك از خدايانى كه به جاى اللَّه ولى خود گرفته‌اند و عذابى عظيم دارند (10).

اين قرآن هدايت است و كسانى كه به آيات پروردگارشان كفر ورزيدند از سخت‌ترين شكنجه‌ها عذابى دردناك دارند (11).

البته همان خدا است كه دريا را براى شما مسخر كرد تا كشتى‌ها به امر وى در آن به راه افتند و تا از فضل خدا كسب كنيد و تا شايد شكر بگزاريد (12).

و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه را براى شما مسخر كرد و همه‌اش از او است و در اين خود آياتى است براى مردمى كه تفكر كنند (13).

بيان آيات [غرض و مفاد كلى سوره مباركه جاثيه‌]

غرض اين سوره دعوت عموم بشر است به دين توحيد، و پرهيز از عذابى كه از آن انذار مى‌كند. سوره، نخست با مساله توحيد آغاز مى‌شود، و سپس به تشريع شريعت براى رسول خدا 6 و اينكه بر آن جناب و بر عامه بشر لازم است از آن پيروى كنند