نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 18 صفحه : 232
و نيز در
همان كتاب آمده كه: وليد بن صبيح از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: تبع به
اوس و خزرج گفت شما در اين سرزمين منزل كنيد تا شايد ظهور اين پيامبر را درك كنيد،
من نيز اگر درك كنم به خدمتش درمىآيم و با او خروج مىكنم[1].
و
در الدر المنثور است كه ابو نعيم- در كتاب دلائل- از عبد اللَّه بن سلام روايت كرده
كه گفت: تبع از دنيا نرفت تا آنكه نبوت رسول خدا 6 را تصديق كرد، چون يهوديان
(كه از شام به مدينه آمده بودند، و بدانجا مهاجرت كرده بودند، تا ظهور آن جناب را
درك كنند) جريان نبوت آن جناب را به وى گفته بودند[2].
مؤلف:
اخبار در داستان تبع بسيار زياد است، و در بعضى از آنها آمده: او اولين كسى بود كه
براى كعبه پوششى درست كرد.
و
در كافى به سند خود از زيد شحام روايت كرده كه گفت: امام صادق (ع) در شب جمعهاى
كه در خدمتش به راهى مىرفتيم به من فرمود: امشب شب جمعه است، قرآنى بخوان. من اين
آيه را خواندم:(إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقاتُهُمْ أَجْمَعِينَ يَوْمَ لا
يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ
اللَّهُ). حضرت صادق (ع) فرمود:
به
خدا سوگند استثناء شدگان ماييم كه به درد مردم مىخوريم[3].
مؤلف:
اين روايت به مساله شفاعت اشاره مىكند و معلوم است كه مستثنا منه را مولاى اولى
گرفته است.
و
در تفسير قمى آمده كه: قرآن سپس فرموده(إِنَّ شَجَرَةَ
الزَّقُّومِ طَعامُ الْأَثِيمِ) و اين آيه در باره ابو جهل بن هشام
نازل شده. و امام در باره جمله كالمهل فرموده: يعنى مس ذوب شده.(يَغْلِي فِي الْبُطُونِ كَغَلْيِ الْحَمِيمِ) يعنى مانند
آبى كه در نهايت درجه جوشش و غليان است[4].
مؤلف:
از طرق اهل سنت نيز رواياتى رسيده كه مؤيد اين معنا است كه آيه شريفه در باره ابو
جهل نازل شده است[5].