حقيقت مساله نبوت را منكرند.

(فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ)- اين جمله تفريع است بر مجادله و تكذيب كفار و هم تهديد ايشان است به اينكه به زودى به حقيقت اين مجادله در آيات خدا، و تكذيب كتاب و رسولان الهى پى خواهند برد.

(إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ) در مجمع البيان مى‌گويد: كلمه اغلال جمع غل است، و آن عبارت است از طوقى كه به گردن اشخاص مى‌اندازند، تا خوارى و ذلت او را بنمايانند. و كلمه غل در اصل به معناى داخل شدن است. و نيز گفته: كلمه سلاسل جمع سلسله و آن عبارت است از حلقه‌هايى كه از جهت طول پشت سر هم قرار مى‌گيرد. (كه در فارسى بدان زنجير مى‌گويند).

و نيز گفته است: كلمه سحب به معناى كشاندن چيزى است بر روى زمين، اين معناى اصلى كلمه است. و نيز گفته است: كلمه سجر در اصل به معناى افكندن هيزم است در آتشى كه زياد باشد، مانند آتش تنور كه با هيزم افروخته شود[1].

كلمه اذ ظرف است براى جمله‌(فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ) و بعضى‌[2] گفته‌اند آوردن اين كلمه با اينكه مخصوص گذشته است براى اين بوده كه تحقق وقوع را برساند هر چند كه جريان در آينده واقع شود و بنا بر اين جمع بين اذ و سوف منافات ندارد.

(إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ) جمله‌اى است مركب از مبتدا و خبر، و كلمه سلاسل عطف است بر اغلال و جمله (يُسْحَبُونَ فِي الْحَمِيمِ‌) نيز خبرى است بعد از آن خبر ديگر. و جمله‌(ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ) عطف است بر جمله يسحبون . و معناى آيه اين است كه: به زودى حقيقت عمل خود را خواهند فهميد، آن وقتى كه غلها و زنجيرها در گردنشان باشد و در آبى سوزان كشيده شوند و سپس در آتش افكنده گردند. و بعضى‌[3] گفته‌اند: معناى جمله‌(ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ) اين است كه به زودى در آتش افروخته خواهند شد و آتش‌گيره آن خواهند گشت، مؤيد اين معنا آيه ديگرى است كه در وصف جهنم مى‌فرمايد:

[1] مجمع البيان، ج 8، ص 532.

[2] روح المعانى، ج 24، ص 85.

[3] مجمع البيان، ج 8، ص 532.